پایگاه خبری پایروس، غلام‌رضا سلمان‌پور اظهار کرد: با اینکه بیش از یک سده از آغاز پژوهش‌های باستان‌شناختی در حوزه جنوب‌غربی ایران می‌گذرد اما نبود شناخت کافی از وضعیت محدوده اهواز در ادبیات باستان‌شناسی در این حوزه فرهنگی، به نسبت پژوهش‌های روشمندِ دامنهدار و منسجم در دشت‌های شوشان و شرق خوزستان، کمابیش آشکار است.
سرپرست معاونت میراث‌فرهنگی خوزستان ادامه داد: در سال گذشته به‌دنبال فعالیت ماشین‌آلات راهسازی برای ایجاد و اصلاح مسیر دسترسی به یکی از تأسیسات نفتی شمال‌شرقی شهر اهواز و در حدود ۱۵۰ متری ساحل رودخانه کارون، بخش‌هایی از چند خمره تدفینی (گورخمره) آشکار شد؛ این کشف نادر و اتفاقی، فرصتی استثنایی را پیش آورده که برای نخستین‌بار در منطقه اهواز، باستان‌شناسان بتوانند بقایای برجای مانده باستان‌شناختی دوران‌های متاخر این منطقه را بررسی و پژوهش روشمند کنند.
وی با بیان اینکه برای استفاده از این فرصت استثنایی به همت اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان و پژوهشکده باستان‌شناسی و با همکاری شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب، برنامه نجات‌بخشی این محوطه در دستورکار قرار گرفت، افزود: در حال حاضر، یک هیئت باستان‌شناسی شامل باستان‌شناسان و مرمت‌گران پس‌از دریافت مجوز از پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری در این محوطه مشغول به کاوش شده‌اند.
سلمان‌پور اضافه کرد: بررسی‌های اولیه این خمره‌های تدفینی در حال انجام و نیازمند انجام مطالعات آزمایشگاهی و استخوان‌شناسی هستند.
وی تصریح کرد: بررسی آرکئوژئوفیزیکی (باستان‌شناختی) با استفاده از روش مغناطیس‌سنجی در این محدوده توسط متخصصان موضوع و با هدف یافتن شواهدی از دیگر گورهای احتمالی و بقایای معماری انجام شده است.
سرپرست معاونت میراث‌فرهنگی خوزستان گفت: پس از پایان کاوش، گورخمره‌ها و یافته‌های مرتبط با آن‌ها به‌منظور حفاظت مؤثر و نمایش موزه‌ای با استفاده از یک گروه مرمت‌گر، بلوک‌برداری و منتقل می‌شوند؛ ضمن اینکه پیش از این اقدام نیز ظرفیت محوطه برای تبدیل شدن به سایت‌موزه سنجش خواهد شد.
وی تأکید کرد: بدون شک حفاظت و نگه‌داری آثار یافت‌شده در این محوطه علاوه بر اینکه از نظر مطالعه سیر تحول تاریخی در بازه زمانی دوران متاخر باستان در جنوب‌غربی ایران دارای اهمیت است، محوطه یادشده را به یکی از قطب‌های گردشگری منطقه با همه مزایای فرهنگی و اقتصادی برای شهر اهواز تبدیل خواهد کرد.
