وی با بیان اینکه عدم عضویت کشورمان در نهادها و سازمان‌های منطقه‌ای تأثیرگذار هزینه تامین منافع ملی کشورمان را بیش از پیش افزایش خواهد داد، تاکید کرد: تلاش برای عضویت کشورمان در این‌گونه نهادها از سال‌های گذشته در دستور کار سیاست خارجی کشورمان قرار گرفته است. یکی از مهمترین این سازمان‌ها، سازمان همکاری شانگهای بود که از همان سال‌های آغازین شکل‌گیری مورد توجه دستگاه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت.
وی یادآور شد: در راستای هدف یادشده و با توجه به پیش‌بینی روند توسعه و چشم‌انداز تأثیرگذاری سازمان همکاری شانگهای بر تحولات سیاسی و اقتصادی منطقه، جمهوری اسلامی ایران درخواست رسمی خود را برای عضویت در این سازمان ارائه داد و در جریان نشست سران سازمان در تاریخ ۱۴ تیر ۱۳۸۴ (۲۰۰۵ م.) در شهر آستانه (پایتخت قزاقستان) به همراه دو کشور هند و پاکستان، به عضویت ناظر سازمان پذیرفته شد. پیش از آن، مغولستان نخستین و تنها عضو ناظر سازمان به شمار می‌رفت.
مدیر کل دفتر روابط اقتصادی خارجی سازمان سرمایه گذاری و کمک‌های اقتصادی و فنی ایران توضیح داد: سازمان همکاری شانگهای یک سازمان بین المللی است که در سال (۱۹۹۶) ۱۳۷۵ توسط چین، روسیه، قزاقستان، تاجیکستان و ازبکستان تشکیل شده است. هدف اصلی این سازمان، همکاری در زمینه‌های مختلف سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی بین کشورهای عضو آن است. در حال حاضر با کشور ایران ۹ کشور عضو دائمی و افغانستان، بلاروس و مغولستان در سازمان همکاری شانگهای دارای وضعیت ناظر هستند، در حالی که شش کشور آذربایجان، ارمنستان، کامبوج، نپال، ترکیه و سریلانکا دارای وضعیت شریک گفتگو می باشند.
پاک باطن در تشریح چگونگی شکل گیری ارتباط ایران با سازمان شانگهای اظهار کرد: ایران در سال ۲۰۰۵ به عنوان عضو ناظر به این سازمان پیوست و یک سال بعد برای عضویت کامل در این سازمان درخواست داد. سرانجام در بیست و سومین نشست سران سازمان همکاری شانگهای در تیرماه سالجاری(۱۴۰۲)، ایران به عنوان نهمین عضو دائمی به رسمیت شناخته شد.
وی اعلام کرد: قرار است با همکاری سازمان سرمایه گذاری و کمک های اقتصادی و فنی ایران و سازمان همکاری شانگهای و هماهنگیهای انجام شده از سوی وزارت امور خارجه در تاریخ ۱ لغایت ۳ اسفند ماه ۱۴۰۲ اجلاس هشتمین کارگروه سرمایه‌گذاری کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در تهران در محل این سازمان به عنوان تنها متولی سرمایه گذاری خارجی در ایران برگزار شود.
مدیر کل دفتر روابط اقتصادی خارجی سازمان سرمایه گذاری و کمک های اقتصادی و فنی ایران همچنین گفت: در این کارگروه هر ۹ کشور عضو روسیه، چین، هند، پاکستان، قرقیزستان، قزاقستان، تاجیکستان، ازبکستان و جمهوری اسلامی ایران شرکت خواهند کرد.
وی در تشریح اهمیت و موضوعات مورد بررسی کارگروه سرمایه گذاری کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای که قرار است برگزار شود تاکید کرد: این کارگروه بعد از عضویت دائم جمهوری اسلامی ایران در تیرماه سالجاری، با حضور هشت کشور عضو در ایران برگزار خواهد شد. هفتمین نشست کارگروه در سال ۲۰۱۷ در تاجیکستان برگزار شده است. در این نشست روند سرمایه‌گذاری در میان کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای بر اساس استراتژی توسعه اقتصادی سازمان همکاری شانگهای تا سال ۲۰۳۰ و همچنین آیین‌نامه مجمع سرمایه‌گذاران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای بررسی و نهایی خواهد شد.
وی اضافه کرد: اجلاس در سه روز از تاریخ ۱ لغایت ۳ اسفند ماه ۱۴۰۲ برگزار خواهد شد که دو روز به بررسی اسناد و موضوعات چند جانبه اختصاص داده خواهد شد ویک روز هم مدعوین از پارک فناوری پردیس به منظور معرفی توانمندی ها و شناسایی فرصتها و معرفی پروژه های ایرانی بازدید خواهند کرد.
این مقام مسئول در سازمان سرمایه گذاری و کمک های اقتصادی و فنی، تصریح کرد: با عنایت به سیاست راهبردی نگاه به شرق و توجه به اتخاذ سیاست دیپلماسی اقتصادی با کشورهای همسو و حضور کشورهای روسیه، چین و هند در سازمان مذکور، ظرفیت مناسبی برای تحکیم جایگاه کشورمان در تعاملات منطقه‌ای از جمله ابتکار کمربند راه چین، ترانزیت انرژی و کالا، بانک زیرساخت آسیا و سایر موضوعات منطقه‌ای فراهم می‌شود.
وی تاکید کرد: این کارگروه نیز می‌تواند بسترهای لازم برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی و همچنین سرمایه‌گذاری‌های چند جانبه و مشترک را در بلندمدت فراهم کند.
مدیر کل دفتر روابط اقتصادی خارجی سازمان سرمایه گذاری و کمک های اقتصادی و فنی ایران با بیان اینکه سازمان همکاری شانگهای از نظر جغرافیایی و اقتصادی اهمیت دارد، یادآور شد: کشورهای عضو آن حدود ۳۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را تشکیل می دهند و حدود ۴۰ درصد از جمعیت جهان را در خود جای داده است. یکی از دلایلی که بر اهمیت سازمان همکاری شانگهای افزوده است موضع اعضای این سازمان بخصوص قدرت های برتر عضو این سازمان یعنی چین، روسیه و هند است.
پاک باطن تاکید کرد: عضویت رسمی ایران در سازمان همکاری شانگهای نه تنها از جهت گسترش این سازمان بلکه به دلیل غنای ژئوپولیتیکی آن در به چالش فراخواندن نظم جهانی تحت رهبری ایالات متحده اهمیت دارد. اکنون به موجب چالش هایی که ایران، روسیه و چین هر کدام در مناطق خود برای ایالات متحده ساخته اند، مبالغه آمیز نیست که این سازمان را مهمترین نهاد چالشگر ایالات متحده و برتری غرب طی دهه های گذشته نامید.
