به گزارش پایروس به نقل از شعار سال، ادعا می‌شود که حمل‌ونقل عمومی در شهر تهران در سال ۱۴۰۲ شاهد تحول جدی خواهد بود. با توجه به رشد ۱۰۰ درصدی بودجه حوزه زیرساختی حمل‌ونقل عمومی در کلانشهر تهران، این میزان بالغ بر ۲۱ هزار میلیارد تومان در سال ۱۴۰۲ منظور شده است. این بودجه صرفاً برای توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل بوده و با احتساب سایر هزینه‌های حوزه حمل‌ونقل، بالغ بر ۴۵ درصد بودجه ۱۴۰۲ شهرداری تهران به حوزه حمل‌ونقل عمومی اختصاص یافته است. قرارداد خرید ۳ هزار دستگاه اتوبوس از تأمین‌کنندگان داخلی منعقد شده و با توجه به فعالیت کمتر از ۳ هزار اتوبوس فعال در سطح شهر، ورود تدریجی اتوبوس‌های مذکور، در مسیر حرکت به سمت چشم‌اندازی ۹ هزار دستگاهی تا پایان سال ۱۴۰۴ تعریف می‌شود.
تأمین مالی لازم برایخرید اتوبوس‌های داخلی بر اساس مفاد قرارداد با خودروسازان صورت گرفته، همچنین برای نوسازی تاکسی، ون و موتورسیکلت‌های پایتخت نیز اقدامات موثری انجام شده که نتایج آن به مرور مشاهده خواهد شد. ادعا می‌شود که شهرداری تهران در تعامل با دولت مجدانه پیگیر برقی‌سازی ناوگان حمل‌ونقل در پایتخت است. در راستای سیاست‌های وزارت صمت، تاکسی‌های برقی در اولویت تخصیص ارز برای واردات خودرو قرار دارند و با توجه به قیمت مضاعف آن‌ها نسبت به نسخه‌های بنزینی، وزارت نفت، کشور و شهرداری تهران تسهیلات لازم را برای متقاضیان این تاکسی‌ها در نظر گرفته‌اند. بر اساس تفاهم شهرداری تهران با وزارت صمت، ورود ۴۰۰ هزار موتورسیکلت برقی، ۵۰ هزار تاکسی برقی و ۱۰۰۰ اتوبوس برقی به ناوگان حمل‌ونقل پایتخت هدف‌گذاری شده است.
مدعی هستند که طرح برقی سازی شهر تهران با تمرکز بر محدوده بازار و مرکز شهر آغاز و منطقه بندی خواهد شد و در بحث واردات موتورسیکلت برقی، شهرداری آمادگی لازم را دارد تا با استفاده از تبصره ۱۸ و سایر منابع، هزینه ۱۵۰ هزار موتور برقی را حمایت کند تا حداقل (موتور‌های کار) که نزدیک به ۱۰ درصد موتور‌های موجود در شهر تهران هستند برقی و بهینه شوند. در بودجه سال ۱۴۰۲، مبلغ ۷۰۰ میلیارد تومان برای مسئله موتورسیکلت در نظر گرفته شد تا در قالب ارائه تسهیلات به موتورسیکلت‌داران هزینه شده و پشتیانی مالی برای خرید موتورسیکلت برقی توسط مردم فراهم شود.
تا آبان‌ماه ۱۴۰۲، دو میلیون و ۶۰۰ هزار موتورسیکلت توسط پلیس راهور پلاک شده که ۷۶ درصد این موتورسیکلت‌ها فرسوده هستند. از طرف دیگر، آمار آلایندگی موتورسیکلت‌ها پلاک شده و موتورسیکلت‌هایی که هنوز پلاک نشده‌اند (صفر) بالا بوده و هر موتورسیکلت کاربراتوری به اندازه ۱۰ موتورسیکلت انژکتوری آلایندگی دارد و آلایندگی آن به اندازه ۱۳ ماشین یورو ۵ است. ۱۳ درصد حمل و نقل در ساعت پیک با موتورسیکلت و در حالت عادی شش درصد تردد‌ها با موتورسیکلت انجام می‌شود. این عدد بالایی است و تصمیم گیری‌ها باید برای ۱۳ درصد تردد‌ها انجام شود.
سوال اینجاست که با این شیوه برنامه ریزی، چرا اقدامات لازم برای واردات و توسعه فناوری موتور‌های برقی و بحث تولید داخل، دیده نشده است؟ سود و حاشیه‌های واردات مزه دارد یا سختی کار بومی سازی، به تن برخی از مدیران شهرداری سازکار نیست؟
