به گزارش پایروس به نقل از خبر آنلاین، پرایس واتر هاوس کوپرز (PwC) شرکت چندملیتی خدمات حرفه‌ای بریتانیایی است که دفتر مرکزی آن در لندن است. این شرکت در کنار شرکت های دیلویت و KPMG یکی از برترین شرکت‌های خدمات مشاوره حسابداری و حسابرسی جهان محسوب می‌شود. در سال ۲۰۱۷، PwC گزارشی با عنوان جهان در سال ۲۰۵۰ منتشر کرد که شامل پیش‌بینی‌هایی در مورد چگونگی شکل‌گیری نظم اقتصادی جهان در سه دهه آتی است.

انتظار می رود اقتصاد جهانی تا سال ۲۰۵۰، ۱۳۰ درصد رشد کند و چین حدود ۲۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان را بر مبنای برابری قدرت خرید سرانه در اختیار خواهد داشت. هند احتمالاً از ایالات متحده که در حال حاضر بزرگترین اقتصاد جهان است، پیشی خواهد گرفت. پیش بینی می شود سهم اتحادیه اروپا از تولید ناخالص داخلی جهان به زیر ۱۰ درصد کاهش یابد. پیش‌بینی می‌شود که هفت اقتصادهای نوظهور یا E۷ تقریبا دو برابر سریع‌تر از اقتصادهای پیشرفته G۷ رشد کنند که دلیل آن رشد منفی ۳/۰ ٪ (به طور متوسط سالانه) جمعیت در سن کار اقتصادهای G۷ بین سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۵۰ است. اگر این اتفاق بیفتد، با توجه به اینکه در سال ۱۹۹۵، اندازه اقتصاد E۷ نصف اقتصاد کشورهای G۷ بود، تغییری اساسی در قدرت اقتصادی جهانی خواهد بود. همه این پیش‌بینی‌ها همان چیزی را که تحلیل‌گران مدت‌ها گفته بودند، تکرار می‌کنند -این قرن، قرن قاره آسیا خواهد بود.

شرکت ها همیشه نقش کلیدی در شکوفایی اقتصادی هر کشوری داشته اند. گزارش موسسه جهانی مک کینزی تاکید کرد که بخش تجاری ۷۲ درصد از کل سهم تولید ناخالص داخلی کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) را به خود اختصاص داده است. این بخش شامل ایالات متحده می شود، جایی که در سال ۲۰۱۷، ۱۴ تریلیون دلار از مجموع تولید ناخالص داخلی ۲۰ تریلیون دلاری آن از بخش شرکت ها تامین می شد. درآمد ۳۹۴ میلیارد دلاری شرکت اپل در سال ۲۰۲۲، بالاتر از تولید ناخالص داخلی اکثر اقتصادهای جهان بود و بیش از ۵/۱ درصد از تولید ناخالص داخلی اسمی ایالات متحده به میزان ۲۵ تریلیون دلار را به خود اختصاص داد.

طی چند دهه اخیر، تعدادی از شرکت های بزرگ مانند شرکت اپل، مایکروسافت و شرکت آلفابت، شروع به انتقال فعالیت های خود به کشورهای آسیایی کرده اند. نه تنها به دلیل نیروی کار ارزان و ماهر، بلکه به دلیل فرصت های گسترده ای که اندازه بازار در آسیا ارائه می دهد. این قاره بیش از نیمی از جمعیت جهان را در خود جای داده است و بانک جهانی ۸۰ درصد از اقتصادهای در حال توسعه آسیا را به عنوان اقتصادهای با درآمد متوسط و ۶/۱۵ درصد را به عنوان اقتصادهای با درآمد بالا طبقه بندی می‌کند.

چین بزرگترین اقتصاد آسیا است و طبق پیش بینی PwC تا سال ۲۰۵۰ بزرگترین اقتصاد جهان خواهد شد. امروزه ۹۵ درصد از آیفون ها، آیپدها و مک بوک های شرکت اپل در چین تولید می شوند. این کشور همچنین منبع حدود ۲۰ درصد از درآمد شرکت در سال ۲۰۲۲ (۷۴ میلیارد دلار) بود. شرکت اپل نیز در حال نفوذ در هند است. در اوایل سال جاری، تیم کوک اولین فروشگاه خرده فروشی این غول فناوری را در کشور در بمبئی افتتاح کرد.

شرکت مایکروسافت نیز سرمایه گذاری های خود را در آسیا افزایش داده است. این شرکت در سال ۲۰۲۱ اعلام کرد که در حال راه اندازی یک مرکز داده در اندونزی است که احتمالاً درآمد آن را بیش از ۶ میلیارد دلار افزایش می دهد. شرکت مایکروسافت همچنین انتظار دارد که مجموعه خدمات ابری خود ۳۹ میلیارد دلار به اقتصاد امارات متحده عربی اضافه کند. شرکت گوگل، زیرمجموعه هلدینگ آلفابت، همچنین قصد دارد تا سال ۲۰۲۴ یک مرکز داده جدید در ژاپن، نزدیک توکیو، به ارزش ۶۹۰ میلیون دلار باز کند. به علاوه، در سال ۲۰۱۸، ۵۵۰ میلیون دلار در شرکت جی.دی.دات کام (JD.com)، شرکت تجارت الکترونیک چینی مستقر در هنگ کنگ، سرمایه گذاری کرد تا حضور خود را در بازارهای آسیایی گسترش دهد.

شرکت های آسیایی خود سالانه ۱۹ تریلیون دلار به اقتصاد جهانی کمک می کنند. در ژوئن ۲۰۲۳، شرکت مشاوره ارزشیابی برندهای پیشرو برند فایننس، گروه تاتا هند را در میان بزرگترین شرکت های جهان قرار داد. شرکت چندملیتی صنایع ریلاینس از هلدینگ علی‌بابا، بی‌ام‌دبلیو، نستله، پروکتر اَند گَمبل و سونی در فهرست بزرگ‌ترین شرکت‌های دولتی جهان در سال ۲۰۰۰ فوربس پیشی گرفت. شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان (TSMC)۶۰ درصد از تولید سالانه صنعت ریخته گری جهانی را به خود اختصاص می دهد.

هلدینگ علی‌بابا یکی از بزرگترین شرکت های تجارت الکترونیک در جهان است و سهم عمده ای در بازارهای عمده فروشی و خرده فروشی چین دارد. یکی دیگر از شرکت های بزرگ خودروساز ژاپنی، تویوتا موتور است. سهم خوب ۵/۱۱ درصدی از تولید در صنعت جهانی خودرو را به خود اختصاص داده است.

با این اوصاف، باید به فهرست بزرگترین اقتصادهای جهان تا اواسط قرن بیست و یکم نگاهی بیاندازیم.