به گزارش پایروس به نقل از فارس، بررسی گزارشهای وزارت خزانهداری آمریکا نشان میدهد که با وجود افزایش ۲۲۳ تحریم نفتی علیه شبکه فروش ایران در بازه زمانی می ۲۰۲۲ تا ژوئن۲۰۲۳، صادرات نفت ایران در بازه زمانی مذکور تقریبا ۴ برابر شد و امروز به ۱.۶ میلیون بشکه در روز رسیده است.
با روی کار آمدن دولت سیزدهم، استراتژی صادرات نفت ایران از تعلل برای به نتیجه رسیدن مذاکرات به «بازارسازی نفت» از مسیر سیاستهای شراکت استراتژیک با چین و خرید تقاضا در پالایشگاههای فراسرزمینی از جمله در ونزوئلا تغییر کرد.
این موضوع موجب شد که طبق آخرین گزارش شرکتهای ردیابی نفتکشها، تانکر ترکرز (تصویر ۱) رقم فروش نفت و میعانات گازی ایران را ۲.۲ میلیون بشکه در ماه جاری میلادی اعلام کند.
صادرات نفت ایران در سال ۲۰۲۰ بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار بشکه در روز بود و این جهش صادرات نشان از موفقیت دیپلماسی انرژی ایران دارد. البته قطعا تحولات بینالمللی و سرعت گرفتن گذار به نظم جدید جهانی با آغاز جنگ اوکراین نیز بر افزایش فروش نفت ایران اثرگذار بوده است، اتفاقی که کاملا بر خلاف خواست آمریکا برای افزایش فشار تحریمی و جلوگیری از افزایش صادرات نفت ایران بوده است.
* آمریکا: مذاکرات برای منصرف کردن پکن از خرید نفت ایران تشدید خواهد شد
با این حال در هفته جاری، بلومبرگ ادعا کرد (تصویر ۲)، افزایش صادرات نفت ایران به دلیل توافق غیررسمی ایران و آمریکا در بازار نفت است. به ادعای این رسانه آمریکایی، گزارشهایی از کاهش قابل توجه سرعت غنیسازی اورانیوم توسط ایران منتشر شده است و ممکن است این اقدامات بر روی فیلتر فروش نفتی ایران تاثیر گذاشته باشند.
این خبر بلومبرگ درباره یک «توافق خیالی» به قدری مبتدیانه بود که هیچیک از مقامات رسمی ایران و آمریکا آن را جدی نگرفته و تایید نکردند، معلوم است که اگر قرار بر توافق باشد این موضوع ابتدا در نهادهای رسمی دو کشور موردبررسی قرار میگیرد و موضوعی نیست که یک رسانه بدون مستندات بتواند درباره آن ادعایی بکند.
اما این خبر بلومبرگ، یک سوال جدی را در ذهن مخاطب ایجاد کرده، اینکه آیا صادرات نفت ایران به خواست آمریکا افزایش یافته است؟ یعنی آمریکا تحریمهای نفتی را تضعیف کرده تا ایران نفت بیشتری بفروشد؟ پاسخ به این سوال را رابرت مالی نماینده ویژه دولت بایدن در امور ایران (تصویر ۳) در ژانویه ۲۰۲۳ میدهد.
رابرت مالی به بلومبرگ گفت: چین مقصد اصلی صادرات غیرقانونی ایران است و مذاکرات برای منصرف کردن پکن از چنین خریدهایی تشدید خواهد شد. رابرت مالی این موضوع را تکذیب کرد که ایالات متحده از حضور نفت ایران در بازارهای جهانی خوشحال است تا زمانی که به حفظ قیمتها کمک کند؛ وی درباره افزایش صادرات نفت ایران گفت: نه، ما با آن خوب نیستیم. آیا میتوانیم تحریمهای خود را بهطور کامل اجرا کنیم؟ نه. اما ما تمام تلاش خود را انجام خواهیم داد تا مطمئن شویم که آنها اجرا میشوند.
البته تلاش آمریکا برای فشار به چین تنها محدود به یک مورد نیست و با یک جستوجوی ساده متوجه خواهید شد که اقدامات متعددی در این باره انجام شده است. مثلا در یک مورد دیگر در مهرماه سال ۱۴۰۰، رویترز از مذاکره آمریکا با چین برای کاهش خرید نفت از ایران خبر میدهد.
در واکنش سخنگوی وزارت خارجه چین اظهار داشت: «چین و ایران همواره با رعایت اصول برابری و منفعت متقابل، رابطه برد-برد و تجاریسازی همکاری کردهاند. چین قاطعانه با هرگونه تحریم یک جانبه مخالف است و از ایالات متحده میخواهد تا در اسرع وقت از اعمال قوانین داخلی خود (در خصوص تحریمهای یکجانبه ایران) بر نهادها و اشخاص طرف ثالث دست بردارد».
*با وجود اعمال ۲۲۳ تحریم نفتی جدید، صادرات نفت ایران ۴ برابر شد
اما فارغ از اظهار نظر مقامات آمریکایی و چینی، بررسی گزارشات وزارت خزانهداری آمریکا نشان میدهد که این کشور از ماه می سال ۲۰۲۲ تا ژوئن سال ۲۰۲۳ سلسله تحریمهایی را بر شبکه فروش نفت و محصولات پتروشیمی ایران اعمال کرده است تا مانع رشد صادرات ایران شود که البته این تحریمها تاثیرگذار نبود.
تصویر چهار افزایش تعداد تحریمهای نفتی آمریکا علیه ایران در بازه زمانی می ۲۰۲۲ تا ژوئن ۲۰۲۳ را نشان میدهد، در این بازه زمانی، وزارت خزانهداری آمریکا ۲۲۳ تحریم جدید را علیه شبکه فروش نفت ایران اعمال کرده است که به تفکیک شامل ۲۵ فرد، ۱۴۸ شرکت و ۵۰ نفتکش مرتبط با ایران است.
اما نکته جالب اینکه با وجود افزایش ۲۲۳ تحریم نفتی علیه شبکه فروش ایران، صادرات نفت کشور در بازه زمانی مذکور تقریبا ۴ برابر شده است. طبق آمار موسسه کپلر (تصویر ۵)، رقم صادرات نفت ایران از می ۲۰۲۲ تا می ۲۰۲۳ حدود ۴ برابر شده و از حدود ۴۰۰ هزار بشکه به ۱.۶ میلیون بشکه در روز رسیده است.
در مجموع شواهد و مستندات حاکی از تلاش آمریکا و دولت بایدن برای افزایش تحریمهای نفتی علیه ایران و جلوگیری از فروش نفت کشور است و به نظر میرسد گزارش اخیر بلومبرگ نیز با هدف سیاسی و برای سرپوش گذاشتن بر شکست آمریکا در موضوع فروش نفت ایران و حمایت از دولت بایدن نوشته شده باشد.
پایان پیام/