به گزارش پایروس به نقل از ایرنا، سرگئی پاولوف در دیدار با سفیر ایران در مسکو افزود: تیم فنی وزارت حمل و نقل و همچنین راه آهن روسیه آمادگی لازم برای پیگیری مستمر موضوعات فنی ساخت این خط ریلی را دارد.

کاظم جلالی سفیر جمهوری اسلامی ایران در مسکو نیز در این دیدار با اشاره به اراده و اهتمام رهبران دو کشور مبنی بر راه اندازی هر چه سریعتر خط آهن رشت – آستارا به عنوان حلقه مفقوده کریدور شمال – جنوب گفت: در مقطع کنونی و به دنبال امضای موافقت نامه دو کشور برای ساخت این خط ریلی، نیاز است که با جدیت و پیگیری مستمر، مذاکرات فنی در نخستین فرصت آغاز شود.
بنا بر گزارش روز پنجشنبه سفارت ایران در مسکو، طرفین در این دیدار بر سرعت بخشیدن به آغاز عملیات ساخت پروژه راه آهن رشت ـ آستارا در چارچوب گذرگاه بین المللی شمال ـ جنوب تاکید کردند.

توافقنامه احداث راه‌آهن رشت – آستارا بین ایران و روسیه چهارشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ و پس از سخنرانی آیت الله «سیدابراهیم رئیسی» رئیس جمهوری اسلامی ایران و سخنرانی ویدیوکنفرانس «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری فدراسیون روسیه بین وزیر راه و شهرسازی ایران و وزیر حمل و نقل روسیه در تهران به امضا رسید.
احداث این خط ریلی،‌حلقه مفقوده کریدور شمال – جنوب در مسیر غربی آن در محدود سرزمینی ایران محسوب می‌شود.
خبرگزاری تاس، پیش از این اعلام کرده بود: فرض بر این است که مسیر رشت – آستارا با مشارکت مسکو و تهران و در توافقنامه دیگری، راه آهن مسیر آستارا (در ایران) – آستارا (در جمهوری آذربایجان) – با مشارکت مسکو، تهران و باکو ساخته شود.
معاون بخش حمل و نقل و زیرساخت اتحادیه اقتصادی اوراسیا نیز خردادماه ۱۴۰۲ اعلام کرد: روسیه در نظر دارد در آینده نزدیک، تفاهم نامه سه جانبه این کشور با ایران و جمهوری آذربایجان را با هدف توسعه زیرساخت های ریلی و حمل و نقل بار در کریدور شمال – جنوب به امضا برساند که هم اینک در مرحله آماده سازی است.

کریدور شمال – جنوب که در آغاز راه، محصول اراده و عزم روسیه، ایران و هند در سال ۲۰۰۰ میلادی برای ایجاد گذرگاه حمل و نقل بار بود، در طول سال های بعد، شاهد پیوستن شمار دیگری از کشورها به این مسیر تزانزیتی بود.
آنچه برای این کشورها در پیوستن به این مسیر ترانزیتی انگیزه بخش بود این بود که مسیرهای متداول برای ارسال کالا از هند به سمت سن پترزبورگ روسیه که از کانال سوئز عبور می‌کند، حدود ۱۴ هزار و ۵۰۰ کیلومتر طول دارد اما کریدور ایران در این مسیر تنها هفت هزار و ۲۰۰ کیلومتر است که بهره گیری از این ظرفیت، ۴۰ درصد زمان ترانزیت و ۳۰ درصد هزینه های حمل و نقل را کاهش می دهد.
این کریدور سه مسیر شامل دو مسیر زمینی و ریلی شرق و غرب دریای خزر و نیز مسیر ترکیبی زمینی دریایی: روسیه – دریای خزر – ایران را شامل می شود.
در بخش ریلی شرق دریای خزر، کریدور شمال – جنوب هم اینک فعال است. کالاها در این مسیر با گذر از روسیه و قزاقستان از یکی از دو مرز ریلی ایران در سرخس و اینچه برون وارد کشورمان می‌شود و از طریق خط آهن به بندرعباس می‌رسد.
بندر چابهار به عنوان تنها بندر اقیانوسی ایران که در بخش شمالی دریای عمان واقع شده، در آینده نقش مهمی را در حمل و نقل و ترانزیت کالا از هند به افغانستان و کشورهای آسیای میانه و همچنین اروپا از طریق اتصال به شبکه ریلی ایران از طریق راه آهن چابهار- زاهدان ایفا خواهد کرد.
راه‌آهن خاش – زاهدان به طول ۱۵۷ کیلومتر که بخشی از این پروژه است، پیش از این افتتاح شده است. بنا بر اعلام وزیر راه و شهرسازی، کل مسیر ریلی چابهار – زاهدان نیز بیش از ۶۰ درصد پیشرفت دارد و روند تکمیل آن در حال انجام است.

در مجمع اقتصادی بین المللی سن پترزبورگ که اواخر خردادماه ۱۴۰۲ با حضور رؤسای جمهوری برخی کشورها از جمله میزبان (کشور روسیه) برگزار شد، مهرداد بذرپاش وزیر راه و شهرسازی در رأس هیاتی از مسئولان بخش‌های حمل ونقل ریلی، هوایی و کشتیرانی، دیدارهای فشرده ای برای بهره‌گیری از ظرفیت این اجلاس برای فعال سازی ابعاد مختلف کریدور شمال – جنوب داشت و پیشنهادهای تازه ای نیز از سوی طرفین در این ملاقات‌ها و نشست‌ها مطرح شد.