به گزارش پایروس، یک تیم پژوهشی در موسسه کشاورزی نیمه گرمسیری آکادمی علوم چین، در سال ۲۰۱۷ این برنج پرمحصول را با هدف تولید برنج بیشتر در هکتار تولید کرده است.
بنابر این گزارش، این برنج می‌تواند تا ارتفاع ۲٫۲ متر رشد کند، ۳۰ درصد بیشتر از برنج معمولی، محصول تولید کرده و به ۹۰۰۰ کیلوگرم در هکتار برسد و از مزایای دیگری، چون محصول بیشتر، تحمل خشکسالی و مقاومت در برابر آب‌گرفتگی، بیماری و آفات برخوردار است.
«جوهر علی» پژوهشگر و رئیس واحد صنعت برنج هیبریدی در مؤسسه تحقیقات بین‌المللی برنج در فیلیپین (IRRI) گفت : دیگر زمان آن رسیده است که برنج هیبریدی به عنوان راهی برای تضمین امنیت غذایی جهانی شناخته شود.
طبق اظهارات این موسسه، هیبریدها زمانی ایجاد می‌شوند که دو والد برنج با ژنتیک متفاوت با یکدیگر لقاح داده شوند و نسل جدید، ویژگی‌های هر دو والد را داشته باشد. در یک چرخه تلقیحی، می‌توان چندین ویژگی مطلوب را به نسل بعدی منتقل کرد.
این برنج با برنج تراریخته (اصلاح شده ژنتیکی) فرق می‌کند. در محصولات اصلاح شده ژنتیکی، ژن‌های خارجی از طریق مهندسی ژن به برنج وارد می‌شوند.
در سال ۲۰۲۱، وزارت کشاورزی و امور روستایی چین اعلام کرد که احیای صنعت بذر چین بر «تضمین امنیت غذایی ملی و تامین موثر محصولات مهم کشاورزی» متمرکز خواهد بود.
از زمان ابداع گونه‌های اولیه برنج هیبریدی توسط یوان لانگ پینگ، «پدر برنج هیبریدی» در دهه ۱۹۷۰، برنج هیبریدی برای پکن اولویت ویژه‌ای داشته است. به گفته جوهر علی، بیشتر گونه‌های هیبریدی در سراسر جهان، از اجزای گونه‌های چینی ایجاد شده و توسعه یافته‌اند.
وی افزود : اقلیم می‌تواند به چالشی برای پذیرش جهانی این گونه برنج بدل شود، زیرا بسیاری از هیبریدها برای رشد در مناطق غیر گرمسیری طراحی شده‌اند و در سازگاری با مناطق گرمسیر با مشکلاتی روبرو هستند. با این حال، اگر هیبرید بتواند با حفظ مزیت پرمحصولی در مناطق استوایی رشد کند، بدون شک، پذیرفته خواهد شد.
در حال حاضر تاکید فناوری هیبریدی، بر تولید برنجی است که در برابر تغییرات آب و هوایی مقاوم‌تر است و تمرکز مراکز توسعه فناوری هیبریدی مانند مؤسسه تحقیقات بین‌المللی برنج بر گونه‌هایی است که می‌توانند گرمای استوایی، شوری، خشکسالی و سیل را تحمل کنند.
جوهر علی گفت : به دلیل کوتاه شدن دوره رشد، اثر کربن گونه‌های هیبریدی کمتر شده و انتشار متان و استفاده از منابع نیز کاهش یافته است.
وی افزود در حالی که پیشرفت در پذیرش فراگیر هیبریدها “نسبتا کند” بوده است، “هنگام وقوع بحران غذایی، هیبریداسیون به دلیل مزیت پر محصولی به صورت خودکار گسترش خواهد یافت”.
محققان چینی برای تضمین امنیت غذایی حتی بذرهایی را به فضا فرستاده‌اند.
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام کرد ریزگرانش و تشعشعات کیهانی می‌توانند جهش‌هایی ایجاد کنند که منجر به ایجاد ویژگی‌هایی رشد مطلوبی شوند. این فرآیند که جهش زایی فضایی نامیده
می‌شود، شامل ارسال دانه‌ها به فضا، بازگرداندن آن‌ها به زمین و سپس رشد و ارزیابی آن‌ها از نظر ویژگی‌های مورد نظر است.
لین‌شی‌چیانگ، معاون مدیرکل سازمان فضانوردی چین، در یک کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد دانه‌های جهش یافته در فضا، تولید غلات را ۲٫۶ میلیارد کیلوگرم افزایش داده و ۵۲٫۳ میلیارد دلار سود اقتصادی مستقیم به دنبال داشته است.
