با وجود آنکه بسیاری از سینماهای قدیمی در چند سال گذشته تخریب شده یا تغییر کاربری پیدا کردهاند، یکی از موضوعات قابل بحث در حوزه زیرساختی سینما تعداد سالنهای سینماست؛ جایی که عده قابل توجهی از کارشناسان فرهنگی و سینمایی معتقدند سینماسازی باید گسترش یاید و از آن سو عدهای دیگر براین باورند که با توجه به میزان کم مخاطب و فیلمهای تولیدی، نیازی به افزایش سالنها نیست. اما پرسش است که چه آمار دقیقی از تعداد سالنهای سینمایی کشور در چهار دهه گذشته وجود دارد؟
به گزارش پایروس، محمد خزاعی (رییس سازمان سینمایی) حدود دو ماه قبل در مراسم افتتاحیه یک سینما در استان اصفهان با اشاره به اینکه «به رغم ظرفیتهای فرهنگی و نیروی انسانی چشمگیر به لحاظ زیرساخت سینمایی از بسیاری از کشورهای منطقه هم عقب هستیم» گفته بود: «پس از چهار دهه تعداد سینماهای ما به ۶۰۰ سالن نمیرسند و به دنبال آن هستم که در چهار سال (دولت سیزدهم) ۴۰۰ سالن به این ظرفیت اضافه کنیم.»
او گفته بود که «در دوسال گذشته حدود ۲۰۰ سالن بهرهبرداری شده و از این پس هم اتفاقات بزرگی در حال رخ دادن است.» در این راستا تیرماه امسال ۱۱ سالن نمایش فیلم و ۲۵۸۱ صندلی نیز به بهرهبرداری رسیدند.
با این حال تاکید مدیران سینمایی و نیز صاحبان سینما همچنان بر همراهی جدی ارگانهای مختلف از جمله شهرداریها در سراسر کشور برای افزایش سالنهای سینماست چرا که در حال حاضر نزدیک به ۱۱۹ شهر کشور با جمعیت بالای ۵۰ هزار نفر و ۶۹ شهر با جمعیت بالای ۱۰۰ هزار نفر، فاقد سینما و سالن نمایش هستند.
بررسی آمار و مروری بر فیلمهایی که در آن دوران در سینماها اکران میشدند تحلیلهای مختلفی را ارائه میدهد که یادآور اظهارنظر برخی کارشناسان سینمایی از جمله خود علمالهدی است که معتقدند سالنسازی به تنهایی چارهساز نیست و باید علاوه بر توجه به ژانرهای مختلف در تولید فیلم، اکران فیلمهای خارجی روز هم اجرایی شود.