به گزارش پایروس، نهاده هابی که در اثر دستکاری نرخ ارز سر به فلک کشید. دامدار زحمتکش می بایست به قیمتهای جهانی هزینه کند و به قیمتهای داخلی محصولاتش را بفروشد. به همین دلیل واضح و روشن است که خیلی زود ورشکسته شد و امکان ادامه فعالیت نخواهد داشت .
نبود بیمه باعث شده بود که روستاییان و دامداران تا عمر داشتند مجبور بودند کار کنند و هرگز بازنشسته نمی شدند. آنها هر کاری را به کشاورزی و دامداری بدون بیمه و بازنشستگی، ترجیح می دادند و ترجیح درستی هم بود.
کشاورزی و دامداری از پیچیده‌ترین صنایع جهان هستند و محصولات استراتژیک برای هر کشوری تولید می کنند. اما در ایران در یک فرهنگ غلط «چوپانی» را بعنوان یک کار کم ارزش نگاه میکنند. در صورتی که در کشورهایی که قدر و جایگاه این قشر از جامعه را می شناسند، گاوچران یک شغل با اهمیت با جایگاه اجتماعی ویژه است.
همچنین دستکاری نرخ ارز باعث شد دام مولد را تا ۵ برابر بالاتر از قیمت داخلی، کشورهای همجوار خریداری کنند. هر راس گوسفند ماده ۲۵ میلیون تومان.
طرح بدون کارشناسی «طوبی» باعث شد زمینهای شیب دار که محل اصلی چرای دامها بود، حصار کشی و به نزدیکان صاحبان نفوذ واگذار شود.
کسانی هم که حاضر نبودند ملک آبا و اجدادی خود را واگذار کنند زندانی شدند .
اسکان عشایر باعث شد بسیاری از عشایر که عمده تولید کنندگان محصولات دامی بودند، از این کار باز داشته شوند.
خیل عظیم دانش آموختگان رشته های کشاورزی و نیاز شدید صنعت دامپروری و کشاورزی هرگز مدیریت نشد. و تقریبا همه از این سو مدیریت آسیب دیدیم.
این نشانه رشد و توسعه نبود که ما دام مولد صادر کردیم و سگ و غذای سگ وارد کردیم. این نشانه عقب گرد در توسعه اقتصادی و اجتماعی بود.
دولت باید از کسب درآمدی ارزی و دستکاری آن برای جبران کمبود درآمد و کسری بودجه دست بردارد و بداند این یک رانت عظیم و جذاب برای دولت و یک رانت ویرانگر برای همه‌ی بخش های اقتصاد است.
ما در همه‌ی ابعاد دامداران را حمایت نکردیم و با اینکار باعث دلسردی ورکود دراین محصول استراتژک شدیم و گوشت کیلویی ۶۰۰ هزار تومانی نتیجه درست سیاستهای غلط است.
✍مجید گودرزی
