به گزارش پایروس به نقل از اسپوتنیک: اس-۴۰۰ نه تنها ستون فقرات زرادخانه موشکی روسیه را تشکیل می دهد، بلکه پرمصرف ترین موشک دوربرد در جهان است که در حال حاضر بیش از ۳۰ گردان آن در حال خدمت است.

از زمان فروپاشی اتحاد شوروی، مخارج روسیه برای تولید اس-۴۰۰ دو برابر مخارج جت های جنگنده بوده است. با این وجود، این سیستم برای حفاظت از حریم هوایی روسیه بسیار با صرفه تر از جنگنده های با قابلیت دفاعی مشابه می باشد. در درجه اول به دلیل هزینه بسیار کم آموزش و بهره برداری. علاوه بر این، رادارهای زمینی اس-۴۰۰ نه تنها بسیار بزرگتر از رادارهایی هستند که می توان آنها را با جنگنده حمل کرد، بلکه در طول موج های اضافی نیز کار می کنند و درجه بسیار بالایی از آگاهی موقعیتی را تامین کرده و توانایی تهدید جدی به اهداف ظریف را فراهم می کنند.

علاوه بر این، جنگنده‌ها به تعداد محدودی پایگاه هوایی وابسته می باشند اما سیستم‌های متحرک می‌توانند به سرعت از یک محل به محل دیگری منتقل و مستقر شوند. از این رو مشخص و خنثی کردن پرتابگرها، رادارها و مراکز فرماندهی آنها، بسیار دشوار است. این امر اخیراً در جریان درگیری روسیه و اوکراین مشخص شده است: روسیه بیش از یک سال طول کشید تا شبکه پدافند هوایی اوکراین را که متشکل از سامانه‌های اس-۳۰۰ بود و توسط اتحاد شوروی در دهه ۱۹۸۰ ساخته شد، نابود کرد. و این در حالی است که اس- ۳۰۰، اگرچه بسیار متحرک تر از مشابه های غربی خود است، اما در این شاخص به طور قابل توجهی ازاس-۴۰۰ پایین تر است – آنها به زمان چند برابر بیشتری برای انتقال و استقرار مجدد نیاز دارند.

با وجود ثمربخشی بالای اس-۴۰۰، پس از فروپاشی شوروی راه اندازی آن، برای ارتش روسیه مشکل ساز بود. کار بر روی این سیستم تنها در سال ۲۰۰۰ تحت مدیریت رئیس جمهور ولادیمیر پوتین از سر گرفته شد. به لطف کسب منابع مالی از طریق صادرات گسترده اس-۳۰۰ به چین، پیشرفت برنامه تولید اس-۴۰۰ امکان پذیر شد. در ۲۶ اوت ۲۰۰۰، کرملین برنامه جدید را راه اندازی کرد. برای صنعت موشک سازی روسیه، این کار به اکسیر “نشاط” تبدیل شده است. ساخت سه تأسیسات اصلی آغاز شد: یک ساختمان جدید برای کارخانه اوبوخوف در سن پترزبورگ، یک کارخانه کاملاً مدرن “آویتک” در گیروف و کارخانه ماشین سازی نیژنی نووگورود. تا سال ۲۰۱۶، همه این تلاش ها با موفقیت به پایان رسید – تولید انبوه اس-۴۰۰ راه اندازی شد (سالانه چندین گردان). و این در کنار سایر سیستم های دوربرد مانند ۳۰۰V4-S و S-500 است.

امروزه اکثر یگان های نیروی هوافضای روسیه به اس-۴۰۰ مجهز هستند. شایان توجه است که در همان زمان حذف استفاده از اجزای خارجی که به طور گسترده در اس- ۳۰۰ (عمدتاً از اوکراین و بلاروس) استفاده می شد، وجود داشت. توجه زیادی به توسعه پتانسیل اس-۴۰۰ به عنوان بخشی از استراتژی روسیه برای عملیات نظامی نامتقارن معطوف شده است. سامانه های موشکی متحرک زمینی به ویژه در غرب و شمال روسیه برای مقابله با نیروهای ناتو مستقر هستند.

گفته می شود که از نظر سودمندی هزینه، اس-۴۰۰ به روسیه اجازه می دهد تا از حریم هوایی خود بسیار موثرتر از سرمایه گذاری در جت های جنگنده یا رهگیر محافظت کند.

رئیس جمهور پوتین در جریان بازدید از کارخانه اوبوخوف در سن پترزبورگ در ژانویه ۲۰۲۳ خاطرنشان کرد که صنعت دفاعی روسیه تقریباً همان مقدار موشک پدافند هوایی را برای مقاصد مختلف در سال تولید می کند که شرکت های نظامی-صنعتی بقیه جهان در مجموع. این امر به روسیه اجازه داد اس-۴۰۰ را به بلاروس و هند با سرعت بسیار زیاد تحویل دهد، در حالی که به طور همزمان نیروهای خود را افزایشدهد. سرمایه گذاری در اس-۴۰۰ نه تنها پدافند هوایی روسیه را به شدت تقویت کرد، بلکه رونق قابل توجهی را برای صنعتموشک سازیفراهم کرد و به آن اجازه داد تا به طور موثری سفارشات صادراتی را برآورده کند، تولید در زمان درگیری را افزایش دهد و به سمت سیستم های موشکی حتی پیچیده تری مانند اس-۵۰۰ حرکت کند.