دیمیتری پسکوف دوشنبه به خبرنگاران گفت:‌ تحقیقات ادامه دارد و تمام اقدامات لازم در حال انجام است، اما تاکنون نتایج تحقیقات به اطلاع عموم نرسیده است.
سخنگوی کرملین گفت: در شرایطی که هیچ اطلاعاتی وجود ندارد، بیان چنین اظهاراتی از سوی سیاستمداران غربی مطلقاً غیرقابل قبول است.
وی با اشاره به اتهامات وارد شده از سوی سران غربی به رئیس‌جمهوری روسیه در موضوع مرگ ناوالنی گفت:‌این اظهارات نمی‌تواند خدشه‌ای به رئیس‌جمهوری ما وارد کند.

زمان تحویل جسد ناوالنی
سخنگوی کرملین همچنین در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چه زمانی ممکن است جسد الکسی ناوالنی پس از تکمیل مراحل لازم در اختیار خانواده اش قرار گیرد، گفت: این موضوع در کارکردهای نهاد ریاست جمهوری روسیه تعریف نشده است و به کرملین مربوط نیست و ما در این زمینه دخالتی نداریم.

خبرگزاری ریانووستی روز جمعه به نقل از منابع قضایی این کشور اعلام کرد: ناوالنی که در حال طی دوران محکومیت خود در زندانی در منطقه یامالو-نِنِتس روسیه بود، روز جمعه ۲۷ بهمن ۱۴۰۲ بعد از یک پیاده‌روی احساس ناخوشایندی کرد و بی‌درنگ هوشیاری خود را از دست داد.
بنا بر این گزارش، کارکنان پزشکی زندان برای احیای وی وارد عمل شدند و یک تیم فوریت های پزشکی فراخوانده شد؛ آنها سعی کردند ناوالنی را احیا کنند، اما موفق نشدند. در نهایت، پزشکان اورژانس، مرگ او را تأیید کردند. منابع قضایی اعلام کردند که دلایل مرگ ناوالنی در حال بررسی است.
ناوالنی منتقد سرشناس حکومت روسیه که به‌دلیل محکومیت‌های قبلی زندانی بود، ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ در پایان یک محاکمه دیگر به ۱۹ سال زندان محکوم شد.
ناوالنی ۴۷ ساله که در دهه اخیر سرسخت‌ ترین منتقد پوتین معرفی می شد، در دادگاه های قبلی به جرم «کلاهبرداری و سرپیچی از احکام قضایی» در مجموع به ۱۱ سال و ۶ ماه زندان محکوم و سازمان او به عنوان “سازمان افراطی” غیرقانونی اعلام شد.
ناوالنی و حامیانش مدعی بودند که این پرونده نیز همچون اتهامات قبلی انگیزه سیاسی داشت و هدف آن دور نگه داشتن او از عرصه سیاست برای مدتی طولانی‌تر است.
پسکوف سخنگوی کرملین پیش از این روز جمعه نیز در واکنش به اظهارات مقامات غربی درباره مرگ ناوالنی، این سخنان را غیرقابل قبول و بدون شواهد و اسناد و مدارک دقیق خوانده بود.

واکنش به اظهارات نخست‌وزیر ارمنستان
خبرنگاری نیز موضع کرملین را درباره سخنان اخیر نخست‌وزیر ارمنستان در سفر به آلمان مبنی بر اینکه ایروان در موضوع اوکراین، متحد مسکو نیست، را جویا شد.
پسکوف در پاسخ گفت: ما دیدگاه‌های کاملا متضادی درباره مناقشه اوکراین داریم که این یک موضوع پنهانی و راز نیست، بلکه موضع شناخته شده دوستان ارمنی ما است.
وی ادامه داد: در  این باره با ایروان موافق نیستیم و به طور مداوم به آنها توضیح خواهیم داد که (در موضوع اوکراین) حق با مسکو است.

کرملین هیچ بیانیه‌ای برای دهمین سالگرد «میدان» نمی‌دهد
در پاسخ به پرسش دیگری، سخنگوی کرملین گفت: «کرملین قصد ندارد در دهمین سالگرد کودتا در اوکراین اظهارنظری کند.»
وی اظهار داشت: ارزیابی‌هایی از آنچه اتفاق افتاده توسط مسکو بارها در سطوح مختلف ارائه شده است.
پسکوف افزود:‌ «ارزیابی‌ها از کودتا در اوکراین که منجر به مشروعیت‌زدایی از قدرت در این کشور شد، توسط مسکو در سطوح مختلف، از جمله از سوی رئیس‌جمهور روسیه بیش از یک بار انجام شده است. »

به نوشته تاس، در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۳ ( سی‌ام آبان ۱۳۹۲)، دولت اوکراین اعلام کرد که امضای توافقنامه همکاری با اتحادیه اروپا را به حالت تعلیق درآورده است.  پس‌از آن بود که مخالفان در واکنش به این اقدام دولت مانع فعالیت پارلمان شدند و با برگزاری تجمعات طولانی مدت در میدان استقلال در مرکز کی‌یف، اعتراض خود را علنی و عمومی کردند.
ملی‌گرایان طی درگیری‌های سه ماهه‌ای که “میدان” یا “یورومیدان” «Euromaidan»  نام گرفت، تعدادی از ساختمان‌های اداری در غرب کشور را تصرف و با برپایی اردوگاهی در مرکز کی‌یف با پلیس درگیر شدند.
در ۱۸ فوریه ۲۰۱۴ (۲۹ بهمن ۱۳۹۲)، اعتراضات در میدان کی‌یف،  جای خود را به تیراندازی و حملات به نیروهای امنیتی داد. در نتیجه، اعضای پلیس ضدشورش اوکراین و سربازان نیروهای ویژه کشته شدند. این رویداد به یکی از مهمترین رویدادهای کودتا در اوکراین تبدیل شد.
در آن زمان بود که کشورهای غربی از کودتای ضد قانون اساسی سال ۲۰۱۴ و به قدرت رسیدن نیروهای ملی – رادیکال در این کشور حمایت کردند.
به نوشته خبرگزاری تاس، این بحران سیاسی منجر به فروپاشی نسبی اوکراین در زمستان ۲۰۱۴ شد. ساکنان کریمه در یک همه پرسی تصمیم گرفتند دوباره با روسیه متحد شوند و درگیری مسلحانه با ملی گرایان اوکراینی در مناطق دونتسک و لوهانسک آغاز شد.
در نتیجه ساکنان محلی، این مناطق را مستقل از کی‌یف اعلام کردند و در سال ۲۰۲۲ پس از یک همه‌پرسی، این مناطق به فدراسیون روسیه پیوستند.
رئیس‌جمهوری روسیه ۲۱ فوریه ۲۰۲۲ (دوم اسفند ۱۴۰۰) با انتقاد از بی‌توجهی غرب به نگرانی‌های امنیتی مسکو، استقلال جمهوری‌های خلق دونتسک و لوهانسک را در منطقه دونباس به رسمیت شناخت.
ولادیمیر پوتین سه روز پس از آن، پنجشنبه ۲۴ فوریه (۵ اسفند ۱۴۰۰) عملیاتی نظامی را که آن را «عملیات ویژه» خواند، علیه اوکراین آغاز کرد و به این ترتیب روابط پرتنش مسکو – کی‌یف به رویارویی نظامی تبدیل شد.