به گزارش پایروس به نقل از ایسنا، خبرگزاری آسوشیتدپرس در تحلیلی با این موضوع که اعتراضات اخیر در واکنش به قتل “نائل مرزوق”، نوجوان ۱۷ ساله فرانسوی به دست پلیس این کشور باعث تضعیف جایگاه امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه شد، می‌نویسد:
«تا به حال رئیس جمهور فرانسه برای به انجام رساندن امور با طیف راستگرای سنتی همکاری می‌کرد. چپ میانه‌رو نیز به او در عملی کردن امور دیگری کمک می‌کرد. چالش پیش رویش بزرگتر از چالش پیش روی هر رئیس جمهور دیگری در مدت بیش از دو دهه گذشته بود: او باید سیاستمداران سراسر طیف سیاسی در مجلس ملی فرانسه را برای پشتیبانی کردن از پروژه هایش، حتی پروژه های داخلی کم اهمیت متقاعد می‌کرد.
حالا اداره کردن فضای قطبی شده فعلی فرانسه برای ماکرون بعد از کشته شدن راننده ۱۷ ساله یک مرسدس بنز زرد با شلیک مرگبار یک مامور پلیس در حومه پاریس که شش روز ناآرامی را در سراسر این کشور در پی داشت، غیرممکن شده است.
در همین حال، رقبای راست افراطی ماکرون جسور شده‌اند. یک سیاستمدار جنجالی راست افراطی فرانسه یک کارزار اینترنتی جمع آوری اعانه مالی برای خانواده افسر پلیس متهم به تیراندازی به این نوجوان را راه اندازی کرد. او از این مامور به عنوان فردی که “وظیفه اش را انجام داده اما بهای گزافی برای آن پرداخت می کند” تمجید کرد.
این کارزار به سرعت بیش از یک میلیون یورو کمک را از سوی ده‌ها هزار نفر جمع آوری کرد که بسیاری را شوکه ساخت. این وضعیت موجب شد گروه‌های ضد نژادپرستی و سیاستمداران جناح چپ خواستار منحل کردن این کارزار شوند. دولت فرانسه نیز نگران تشدید دوباره تنشها در اثر این اتفاق است.
ماکرون سال گذشته میلادی در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری مارین لوپن، رقیبش از جناح راست افراطی را با کسب ۵۸ درصد آرا شکست داده و به دومین دوره پنج ساله ریاست جمهوری خود رسید اما حزب میانه‌روی او مشهور به حزب رنسانس دو ماه بعد اکثریت خود را در پارلمان فرانسه از دست داد. این انتخابات اما موجب شد حزب لوپن مشهور به حزب “تجمع ملی” رکورد کسب کرسی در پارلمان را بشکند.
ماکرون به رغم کسب پیروزی شکننده در آن انتخابات رویاهای بزرگی در پیش گرفت. اولین هدف بزرگش افزایش سن بازنشستگی از ۶۲ به ۶۴ سال بود که مجبور شد آن را با دور زدن پارلمان به تصویب برساند. او پس از آن امید داشت که فرانسه را دوباره صنعتی کند، شرایط کار در آن را بهبود بخشد و لایحه مهاجرتی جدیدی را به تصویب برساند. ماکرون در سیاست خارجی از حاکمیت و استقلال اروپا در زمینه های مختلف از اقتصاد و انرژی تا عرصه نظامی، حمایت کرد.
اما همه این برنامه ها بالاجبار به حاشیه رفته‌اند.
ماکرون سفر چند روز قبلش به بروکسل برای شرکت در نشست سران اروپا را به دلیل برگزاری نشست بحران کابینه خود در واکنش به ناآرامی‌ها کوتاه کرد. همچنین در هفته اخیر نیز در دقیقه نود سفرش به آلمان با این هدف که قدرت دوستی دو کشور را به رغم اختلافات بر سر انرژی، دفاع، اقتصاد و سایر مسائل به رخ بکشد، به تاخیر انداخت.
این تغییر دستور کار ماکرون مشابه با وضعیت ناراحت کننده دیگری است که سه ماه پیش برای رهبر فرانسه اتفاق افتاد؛ در آن زمان او مجبور شد سفر برنامه ریزی شده چارلز سوم، پادشاه انگلیس به فرانسه را به دلیل اعتراضات خشونت آمیز علیه اصلاحاتش در نظام بازنشستگی به تعویق بیندازد.
اولاف شولتس، صدراعظم آلمان اخیرا گفت که اوضاع فرانسه را با نگرانی زیر نظر دارد.
او به کانال تلویزیونی ای.آر.دی فرانسه گفت: “من بسیار امیدوار و مطمئن هستم رئیس جمهور فرانسه راه هایی برای بهبود سریع این وضعیت پیدا کند. من انتظار ندارم فرانسه بی‌ثبات شود، حتی اگر تصاویر منتشر شده از این کشور بسیار مأیوس کننده باشند.”
آمریکا، انگلیس و چین از جمله کشورهایی بودند که از شهروندانشان خواستند در سفر به فرانسه احتیاط کنند.
ویلیام روتو، رئیس جمهور کنیا ماه گذشته میلادی مدیریت ماکرون در برگزاری یک اجلاس با موضوع رسیدگی به تغییرات اقلیمی در شهر پاریس را تحسین کرده و گفت: “شما این اجلاس را همچون مدیریت دوی ماراتون توسط کنیایی‌ها، مدیریت کردید.”
اکنون ماکرون با این پرسش مواجه است که آیا می‌تواند برای مواجهه با وضعیت سیاسی داخل کشور پایداری کافی داشته باشد.
لوک روبان، یک محقق ارشد در محل مرکز ملی پژوهش علمی فرانسه (CNRS) اظهار کرد: مشکل این است که او هنوز چهار سال دیگر را در پیش روی خود دارد.
او متذکر شد که ماکرون تاکنون با سلسله ای متوالی از اعتراضات و ناآرامی‌های خیابانی که در ابتدا با جنبش جلیقه زردها برای اعتراض به بی عدالتی اجتماعی در سال ۲۰۱۸ شروع شد مواجه شده است.
روبان اظهار کرد: بخش فزاینده‌ای از مردم فرانسه با نهادهای کشورشان مخالف هستند چون منتقد نظم اجتماعی هستند که شامل نابرابری ها و اساسا مبتنی بر ریاکاری است و مشخصا مدارس کشورشان دیگر مثل قبل باعث موفقیت مردم در زندگی نیستند.
در این موج ناآرامی‌های فرانسه مدارس، شهرداری ها، پاسگاه های پلیس و ساختمانهای دیگر نهادهای دولتی مورد حمله قرار گرفته اند.
روبان اظهار کرد: آزادی عمل ماکرون حالا تنها محدود به توزیع یارانه است و همین هم به دلیل فشار بدهی های سنگین فرانسه برایش دشوار است.
ماکرون ماه گذشته میلادی در پاریس از اجلاس جهانی با موضع “دارایی و تغییرات اقلیمی” با شرکت بیش از ۵۰ نفر از مقامات ارشد و سران دولتها و رهبران سازمان های بین المللی میزبانی کرد تا رهبری خود در عرصه بین المللی را برجسته کند.
رئیس جمهور فرانسه چند روز پیش برای پیشبرد برنامه های دولتش به منظور تزریق میلیاردها دلار بودجه به حوزه های آموزش و پرورش، مسکن، امنیت و بهبود معیشت ساکنان محله‌های کم‌درآمد شهر مارسی به این دومین شهر بزرگ فرانسه سفر کرد.
او روز سه‌شنبه در کاخ ریاست‌جمهوری خود با شهرداران بیش از ۲۲۰ شهر کوچک و بزرگی که نگران حوادث و خسارات مربوط به ناآرامی های اخیر بوده‌اند، دیدار کرد.
روبان گفت: به نظر می رسد کسی که قرار است از وضعیت فعلی با موضع قوی‌تری خارج شود، مارین لوپن است. او دائما خود را به عنوان چهره سیاسی اصلی مخالفان ماکرون معرفی کرده و استراتژی خود برای پاک کردن وجهه حزب راست افراطی تجمع ملی را ادامه می‌دهد.
لوپن هفته گذشته با انتشار ویدئویی در شبکه‌های اجتماعی گفت: این رویدادهای وحشتناک اخیر رهبران ما را به واقعیت می‌رساند. میخواهم به خط‌مشی رفتاری خود پایبند بوده و کاری برای ایجاد مانع یا چالش برای اقدامات مقامات قانونی مسئول نظم عمومی انجام ندهم.
کارگران فرانسوی در روز دوشنبه خیابان شانزه‌لیزه پاریس را برای جشنهای روز باستی که قرار است نارندرا مودی نخست وزیر هند مهمان افتخاری آن باشد آماده کرده و موانع و صندلی های شرکت کنندگان در رژه سنتی چهاردهم ژوئیه را نصب کردند.
ضرب الاجل مهم دیگری هم برای ماکرون در راه است: بازی های المپیک پاریس در سال آینده میلادی در کنار حومه ها و شهرهای کوچک فرانسه. مقام‌ها و سازمان دهندگان این رقابت قول برگزاری امن آن را داده اند.»
