به گزارش پایروس به نقل از اسپوتنیک، سرگئی شویگو وزیر دفاع روسیه شخصاً یک خودروی جنگی پیاده نظام CV-90 ساخت سوئد را که این هفته توسط نیروهای روسی در منطقه درگیری اوکراین توقیف شده بود، بازرسی کرد.
این خودروی زرهی که به عنوان یکی از پیشرفته ترین خودروهای کلاس خود معرفی می‌شود، در نهایت با شلیک موشک از یک دوش انداز ۷ – سلاحی که در اوایل دهه ۱۹۶۰ به کار گرفته شد – از کار افتاد و بلافاصله، آنچه که از آن باقی مانده بود، توسط نیروهای روسی توقیف شد. خدمه خودرو پس از شکست، یک عقب نشینی عجولانه را ترتیب دادند.
وزارت دفاع مسکو در بیانیه‌ای که روز جمعه منتشر کرد، خاطرنشان کرد که CV-90 ضبط شده یکی از تعداد زیادی از خودروهای زرهی است که توسط سربازان روسی از نیروهای رژیم کی‌یف توقیف شده است.
اوکراین با از دست دادن بسیاری از زرادخانه دوران شوروی خود در درگیری های جاری و با کمبود توانمندی های نظامی-صنعتی داخلی، به طور فزاینده ای به سخت افزار نظامی ارائه شده توسط کشورهای ناتو وابسته شد.
قدرت‌های غربی در ابتدا پسماندهای تسلیحات پیمان ورشو را به کی‌یف می‌دادند، اما خیلی زود برای کمک بیشتر به اوکراین برخواسته و مجموعه‌ای از خودروهای زرهی آمریکایی و اروپایی، سامانه‌های دفاع هوایی و توپخانه را در اختیار اوکراین قرار دادند که بسیاری از آنها در نهایت به دست روسیه رسید.
حامیان غربی اوکراین ناخواسته به ارائه سخت‌افزارهای نظامی به روسیه پایان دادند، زیرا خودروهای زرهی و تسلیحات بیشتری که در اصل توسط ایالات متحده و متحدانش به رژیم کی‌یف عرضه می‌شد، توسط مسکو تسخیر می گردید.
سرگئی شویگو وزیر دفاع روسیه شخصاً یک خودروی جنگی پیاده نظام CV-90 ساخت سوئد را که این هفته توسط نیروهای روسی در منطقه درگیری اوکراین توقیف شده بود، بازرسی کرد.
این خودروی زرهی که به عنوان یکی از پیشرفته ترین خودروهای کلاس خود معرفی می‌شود، در نهایت با شلیک موشک از یک دوش انداز ۷ – سلاحی که در اوایل دهه ۱۹۶۰ به کار گرفته شد – از کار افتاد و بلافاصله، آنچه که از آن باقی مانده بود، توسط نیروهای روسی توقیف شد. خدمه خودرو پس از شکست، یک عقب نشینی عجولانه را ترتیب دادند.
وزارت دفاع مسکو در بیانیه‌ای که روز جمعه منتشر کرد، خاطرنشان کرد که CV-90 ضبط شده یکی از تعداد زیادی از خودروهای زرهی است که توسط سربازان روسی از نیروهای رژیم کی‌یف توقیف شده است.
اوکراین با از دست دادن بسیاری از زرادخانه دوران شوروی خود در درگیری های جاری و با کمبود توانمندی های نظامی-صنعتی داخلی، به طور فزاینده ای به سخت افزار نظامی ارائه شده توسط کشورهای ناتو وابسته شد.
قدرت‌های غربی در ابتدا پسماندهای تسلیحات پیمان ورشو را به کی‌یف می‌دادند، اما خیلی زود برای کمک بیشتر به اوکراین برخواسته و مجموعه‌ای از خودروهای زرهی آمریکایی و اروپایی، سامانه‌های دفاع هوایی و توپخانه را در اختیار اوکراین قرار دادند که بسیاری از آنها در نهایت به دست روسیه رسید.
اولین گزارش‌ها درباره تسخیر تسلیحات و سخت‌افزارهای نظامی غربی توسط نیروهای روسی تنها چند ماه پس از تشدید درگیری اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ گزارش شد.
در ژوئن ۲۰۲۲، سیاستمدار فرانسوی رجیس دو کاستلنائو از اینکه دو دستگاه از هویتزرهای خودکششی سزار که توسط فرانسه به کیف تحویل داده شده بود، توسط نیروهای روسی ضبط شده اند، ابراز تاسف کرد.
ادعای او بلافاصله توسط یکی از پیمانکاران ارشد دفاعی روسیه به نام «اورال واگن زاود» تایید شد، که در رسانه های اجتماعی اعتراف کرد که آنها به این هویتزرها دست پیدا کرده اند و از دی کاستلنائو خواسته است تا تشکر آنها را از امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه به خاطر این سرمایه بادآورده ابلاغ کند.
سربازان روسی با سلاح‌های ضد تانک قابل حمل غربی – مانند Javelin و NLAW – که از نیروهای اوکراینی ضبط شده‌اند، نیز به یک اتفاق نسبتاً معمول در منطقه درگیری تبدیل شده است.
در اوایل این ماه، یک خبرنگار نظامی گزارش داد که نیروهای روسی که از چنین تسلیحاتی استفاده می کردند، در واقع NLAW را به دلیل عملکرد ضعیف Javelin در شرایط نامساعد جوی ترجیح می دهند.
همان خبرنگار همچنین گفت که او حداقل شاهد یک نفر از نیروهای روسی بوده است که مسلسل غنیمت گرفته شده M2 Browning را در دست داشته است.
با این حال، گزارش‌های مربوط به تسلیحات غربی به تصرف خود در پی آغاز به اصطلاح “ضدحمله” کی‌یف در ژوئن بسیار بیشتر شد.
معماران این عملیات نظامی روی مقادیر زیادی خودروهای زرهی ناتو حساب می کردند – در وهله اول تانک های لئوپارد آلمانی و ماشین های جنگی پیاده نظام بردلی ایالات متحده برای نبرد اصلی- که قرار بود به نیروهای اوکراینی کمک کنند تا از از آنها برای عبور از خط دفاع روسیه استفاده کنند.
در حالی که “ضدحمله” به یک فاجعه کامل تبدیل شد، برخی از تجهیزات نظامی مه غرب در تولید آنها دخیل بود، از خطوط روسیه عبور کردند، اگرچه این عبور احتمالاً آنطور که رهبری نظامی اوکراین در نظر داشتند، نبود.
در ژوئن ۲۰۲۳، وزارت دفاع روسیه اعلام کرد که چندین تانک لئوپارد و خودروهای رزمی پیاده نظام بردلی در منطقه زاپوروژیه توسط نیروهای روسی ضبط شده اند.
این وزارتخانه در آن زمان خاطرنشان کرد که برخی از خودروهای زرهی دستگیر شده دارای موتورهای دست نخورده بودند، که نشان می‌دهد خدمه آنها را به سادگی رها کرده‌اند تا جان خود را نجات دهند.
همچنین در ماه ژوئن، ویدئوی دیگری که توسط وزارت دفاع روسیه به اشتراک گذاشته شد، سرنوشت شوم یک خودروی جنگی زرهی چرخدار فرانسوی AMX-10 RC را که پاریس در اختیار کیف قرار داده بود، نشان داد که توسط نیروهای اوکراینی در حال عقب نشینی در نزدیکی شهرک نوودونتسکویه رها شد.
حدود یک ماه بعد، یک خودروی دیگر از این دست توسط نیروهای روسی در زاپوروژیه غنیمت گرفته شد، و مقامات محلی گزارش دادند که AMX-10 RC عملاً در “شرایطی ایده آل” توقیف شده است و قرار است برای ادامه مطالعات روی آن به کارشناسان نظامی-صنعتی روسیه تحویل شود.
در ماه ژوئیه، ویدئویی در رسانه های اجتماعی منتشر شد که نشان می داد تیمی از سربازان روسی در کنار خودروی جنگی پیاده نظام بردلی دست نخورده ایستاده اند.
در حالی که این سربازان با تمسخر از زلنسکی رئیس جمهور اوکراین برای این “هدیه” تشکر می کنند، صدای یکی از آنها شنیده می شود که می گوید آنها یک واحد تراکتور را می آورند و برادلی را به پایگاه خود می کشند.
روسیه کدام موشک های غربی را تصرف کرده است؟
تلاش‌های نیروهای روسی برای تصرف تسلیحات غربی که توسط کی‌یف اداره می‌شود، به سلاح‌های کوچک و خودروهای زرهی محدود نمی‌شود، آنچنان که سربازان گروه BARS-11 و یگان‌های داوطلب «گرگ‌های تزاری» موفق شدند یک موشک کروز تقریباً دست نخورده بریتانیایی Storm Shadow را در دستان خود نشان دهند.
آناتولی ماتویچوک، افسر بازنشسته اطلاعات نظامی روسیه نیزماه گذشته در مصاحبه ای با اسپوتنیک که در آن از جمله در مورد افزایش کارایی سیستم های دفاع هوایی روسیه صحبت کرد، اظهارات کنجکاوانه ای را بیان نمود.
ماتویچوک با اشاره به اینکه سامانه‌های موشکی «پانتسیر» روسیه قادر به رهگیری “فوق العاده” موشک‌های HIMARS شده‌اند، این گمان را مطرح کرد که مهندسان روسی پس از مطالعه “موشک‌های HIMARS” که به غنیمت گرفته شده بودند، “نقطه ضعف” این سلاح را پیدا کردند.
انهدام و ضبط سخت افزار نظامی غربی که توسط سربازان اوکراینی اداره می شود، به طور فعال توسط مقامات روسیه تشویق می شود به نحوی که به سربازانی که چنین وظایفی را انجام می دهند، پاداش های مالی قابل توجهی ارائه می گردد.
