به گزارش پایروس، استارتاپ ژاپنی «N-Ark» از برنامه‌های خود برای احداث یک شهر شناور بسیار جاه‌طلبانه خبر داده است که میزبان گردشگری، امکانات پزشکی و حتی موشک‌های فضایی خواهد بود. این شهر که «دوگن سیتی»(Dogen City) نام دارد، به گونه‌ای طراحی شده است که با بالا آمدن آب دریا در اثر تغییرات آب‌وهوایی سازگار باشد و انرژی، غذا و آب مورد نیاز برای ۴۰ هزار نفر را تامین کند.
محیط دوگن سیتی، چهار کیلومتر است. ظرفیت آن برای حدود ۱۰ هزار نفر ساکنان تمام‌وقت کافی خواهد بود و علاوه بر این، تا ۳۰ هزار گردشگر می‌توانند هر زمانی از آن بازدید کنند. شکل دایره‌ای این شهر برای مقاومت کردن در برابر آب‌وهوای ناملایم و حتی سونامی طراحی شده است اما هنوز جزئیات بیشتری در مورد آن در دسترس نیست.
گفته شده است که این پروژه در سه منطقه مجزا ترتیب داده می‌شود. حلقه قابل سکونت آن شامل منطقه اصلی سکونت و یک مرکز داده زیر دریا است که به طور طبیعی توسط دریا خنک می‌شود. همچنین، این شهر دارای امکانات مدیریت شهری و پژوهش پزشکی و معماری شناور است که در خلیج مصنوعی ایجاد شده توسط ساختار حلقه‌ای‌شکل ساخته خواهد شد.
فضاهای سبز، امکانات تولید غذا، مدرسه‌ها، زمین‌های ورزشی، بیمارستان‌ها، پارک‌ها، استادیوم‌ها، هتل‌ها و ادارات زیادی در دوگن سیتی وجود خواهند داشت. علاوه بر این، استارتاپ N-Ark گفته است که در دوگن سیتی، نوعی مکان پرتاب و فرود را برای حمل‌ونقل موشک در نظر می‌گیرد.
مراقبت‌های بهداشتی نیز تمرکز اصلی هستند و ساکنان می‌توانند به مشاوره‌های پزشکی از راه دور و آزمایش خون با فناوری پیشرفته برای شناسایی بیماری‌های احتمالی و همچنین، جراحی رباتیک و پژوهش‌های دارویی دسترسی داشته باشند.
استارتاپ N-Ark، محاسبات خود را انجام داده است و تخمین می‌زند سالانه حدود دو میلیون لیتر آب(تقریبا ۵۳۰ هزار گالن) مصرف شود که نسبتا کم به نظر می‌رسد. در این شهر، سالانه ۳۲۸۸ تن زباله دفع خواهد شد. تقریبا ۷۰۰۰ تن غذا و ۲۲,۲۶۵,۰۰۰ کیلووات برق تولید خواهد شد. برآورده کردن همه این نیازها قطعا کار بزرگی خواهد بود و جزئیات پیرامون چگونگی انجام دادن این کار در شهر شناور فعلا بسیار کم هستند. با وجود این، اطلاعات ارائه‌شده از وجود تعداد زیادی پنل خورشیدی و امکانات پرورش مواد غذایی خبر می‌دهند.
هنوز نمی‌توان در مورد محل احداث پروژه و بودجه آن صحبتی کرد اما N-Ark پیش‌بینی می‌کند که این شهر تا سال ۲۰۳۰ قابل استفاده باشد.
