به گزارش پایروس به نقل از تحلیل بازار، «جانا پولیرین» رئیس دفتر و کارشناس ارشد سیاستگذاری در شورای روابط خارجی اروپا به همراه پاول زرکا کارشناس ارشد سیاستگذاری در همین شورا مقاله ای تحت عنوان « نزدیکی با آمریکا، کنترل و مهار روسیه، و دور نگه داشتن چین: چگونه اروپایی ها در دنیای رقابتی حرکت می کنند؟» منتشر کرده اند.
در بخش پیشین گفته شد که اتحادیه اروپا احتمالاً با تصمیمهای راهبردی دشواری روبرو خواهد شد: حمایت از امریکا در رقابت ژئوپلیتیکی خود با چین، مجازات چین به خاطر حمایت از روسیه و یا بازسازی روابط با مسکوی بعد از جنگ. جهت گیری استراتژیک سیاست خارجی اروپا تأثیر زیادی بر زندگی هر شهروند اروپایی خواهد داشت؛ چه از طریق قرار گرفتن آنها در معرض تهدیدات امنیتی، اختلالات زنجیره تامین یا نوسانات بازار مالی. ترجمه بخش دوم مقاله را در ادامه می خوانیم.
روابط اروپا با روسیه دستخوش یک مشکل واقعی شده است. به استثنای رهبری مجارستان، دولت های اروپایی به شدت در حمایت از اوکراین و مخالفت خود با روسیه متحد بوده اند. در این مورد، رویکرد آنها معمولاً با افکار عمومی داخلی همگام بوده است. در میان کشورهای مورد بررسی در نظر سنجی که در آوریل ۲۰۲۳، شورای خارجی اروپا در ۱۱ کشور عضو اتحادیه اروپا از جمله اتریش، بلغارستان، دانمارک، فرانسه، آلمان، مجارستان، ایتالیا، هلند، لهستان، اسپانیا و سوئد انجام داد تا جایگاه شهروندان اروپایی در جهان امروز مشخص شود، اکثریت معتقدند که روسیه دشمن کشور آنها – اروپا – است.
بلغارستان تنها کشوری است که اکثریت مردم آن، همچنان روسیه را به عنوان «متحد» یا «شریک» اروپا می‌دانند
از میان کشورهایی که در نظرسنجی لحاظ شده‌اند، کشورهایی چون لهستان، سوئد، دانمارک، هلند و آلمان از این نظر مانند پرنده های شاهین هستند. در بیشتر موارد، دیدگاه مردم در مورد روسیه از نظرسنجی ما در سال ۲۰۲۱ به طور قابل توجهی تغییر کرده است. به طور متوسط، سهم پاسخ دهندگانی که روسیه را «رقیب» یا «مخالف» اروپا می دانند، از حدود یک سوم به تقریباً دو سوم افزایش یافته است. در عین حال، همدردی با روسیه به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.
در میان کشورهای مورد بررسی، بلغارستان تنها کشوری است که اکثریت مردم آن، همچنان روسیه را به عنوان «متحد» یا «شریک» اروپا می‌دانند و از سال ۲۰۲۱ تاکنون تغییر چندانی در این زمینه صورت نگرفته است. (زمانی که در مورد رابطه با روسیه سؤال می شود، اکثریت در مجارستان و همچنین در بلغارستان، روسیه را «متحد» یا «شریک» می دانند.)
در حال حاضر در اروپا یک دستور العمل روشن برای سیاستی وجود دارد که به دنبال ایجاد امنیت اروپا نه با روسیه بلکه علیه آن است. به طرز نگران‌کننده‌ای، ایتالیا در نقطه‌ای میان قرار می‌گیرد؛ یک چهارم از پاسخ‌دهندگان روسیه را «متحد» یا «شریک» اروپا یا کشورشان می‌دانند و تنها حدود یک سوم آن را «رقیب» می‌دانند.
در کنار هلند، ایتالیا کشوری است که درک عمومی از روسیه بیشترین تغییر را در دو سال گذشته تجربه کرده است
ابهام مردم ایتالیا در قبال روسیه ممکن است دوام حمایت این دولت از اوکراین را زیر سوال ببرد. سایر پایتخت‌های اروپایی ممکن است از بازنگری رم در مواضع خود در شرایط مختلف بترسند. در این راستا می توان به این مثال اشاره کرد: اگر دونالد ترامپ مجدداً در ایالات متحده انتخاب شود یا اگر دولت‌های بیشتری در سراسر اروپا نسبت به موضع قوی فعلی اتحادیه اروپا علیه روسیه بدبین شوند. اما، در کنار هلند، ایتالیا کشوری است که درک عمومی از روسیه در آن بیشترین تغییر را در دو سال گذشته داشته است. ایتالیا همچنین با موفقیت خود را از وابستگی انرژی خود به روسیه رها کرده و برخلاف اتریش، آلمان یا جمهوری چک، شاهد اعتراضات عمده علیه تحریم های اتحادیه اروپا علیه روسیه نبوده است.
پس از پایان جنگ، اروپایی ها احتمالاً در مورد روابط بلندمدت خود با روسیه اختلاف نظر خواهند داشت
پس از پایان جنگ، اروپایی ها احتمالاً در مورد روابط بلندمدت خود با روسیه اختلاف نظر خواهند داشت. در حالی که رهبران اروپایی به طور علنی این موضوع را به طور عمیق مورد بحث قرار نداده اند، برخی از پایتخت ها قبلاً رویکردهای کاملاً متفاوتی را نشان داده اند. سال گذشته، شولتز گفت که روابط اقتصادی آلمان و روسیه زمانی از سر گرفته می شود که روسیه تجاوزات خود را متوقف کند.
ماکرون نیز با توجه به تلاش‌های قبل از جنگ برای گنجاندن مسکو در ساختار امنیتی آینده اروپا و اظهارات بعدی در مورد لزوم احترام بیشتر به روسیه و ارائه تضمین‌های امنیتی نسبت به مسکو، ممکن است به ایجاد روابط نزدیکی نیز فکر کند. در همین حال، نخست وزیر لهستان بارها از همکاری اروپای غربی قبل از جنگ با روسیه انتقاد و پیشنهاد کرده است که دیگر اشتباهات مشابه را تکرار نکند.
کشورهای بالتیک نیز خواستار رویکردی مشابه جنگ طلبانه شده اند. به عنوان مثال، کاجا کالاس نخست وزیر استونی، اخیرا روسیه را یک دولت منزوی نامید و گفت که هیچ جایی برای ارتباط نزدیک در رابطه با از سرگیری تجارت طبق معمول وجود ندارد. با این حال، شکاف کمتری بین مردم اروپا وجود دارد. در هر کشوری که ما مورد بررسی قرار دادیم، ۵۰ درصد یا بیشتر مایلند که اگر جنگ به صلح با مذاکره ختم شود، کشورهایشان حداقل نوعی روابط را با روسیه از سر بگیرند.
تقریباً در همه جا، دیدگاه غالب این است که اروپا باید روابط محدودی را با روسیه دنبال کرده و فقط در صنایع خاصی به تجارت بپردازد. در مجموع، زمانی که زمان تنظیم مجدد روابط با مسکو فرا می رسد، این زمینه را برای توافق میان مردم اروپا فراهم می کند.
با این حال، برخی از مناقشات اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. به عنوان مثال، در لهستان، ۳۹ درصد مایل به پایان دادن به همه روابط با روسیه هستند. در همین حال، اکثریت در بلغارستان، حدود یک سوم اتریشی ها و مجارستانی ها و یک چهارم آلمانی ها در حال بررسی برقراری مجدد یک رابطه کاملاً همکاری با روسیه پس از جنگ هستند.
اگر بحث های اروپایی ها در این زمینه با این مواضع به صورت افراطی هدایت شود، خطرناک خواهد بود.
