یکی از این مطالعات اخیر که توسط مرکز تحقیقات انرژی و هوای پاک (CREA) منتشر شد، ادعا می‌کند که هند و چین که پس از تحریم‌های غرب به واردکننده اصلی نفت خام روسیه تبدیل شده‌اند، این محصول تحریم شده را پالایش و تبدیل به سوخت جت و گازوئیل می‌کنند و سپس دوباره آن را به کشورهای دیگر از جمله بریتانیا می‌فروشند.

صادرات مجدد نفت فرآوری شده غیرقانونی نیست و به دلیل “قوانین کشور مبدأ” که به لحاظ بین‌المللی به رسمیت شناخته می‌شود و کشوری را که در آن نفت خام برای مقاصد تجاری به سوخت تبدیل شده است، به عنوان کشور مبدأ تعریف می کند، تحریم بریتانیا برای نفت روسیه را نقض نمی کند.

با این حال، خلأ قانونی در مورد پالایشگاه‌ها در تضاد با ادعای دولت انگلیس است که می‌گوید از سال ۲۰۲۲ تاکنون هیچ محموله نفت روسیه را وارد نکرده است.

آیزاک لوی، رئیس بخش سیاست و تجزیه و تحلیل انرژی اروپا-روسیه در مرکز تحقیقات انرژی و هوای پاک در این باره گفت: مشکل مربوط به این خلأ قانونی این است که تقاضا برای نفت خام روسیه را افزایش می‌دهد و فروش بیشتر از نظر حجم و همچنین افزایش قیمت آن را ممکن می‌سازد.

یک تحقیق جداگانه توسط گروه “گلوبال ویتنس” Global Witness نشان داد که سال گذشته حدود ۵.۲ میلیون بشکه از فرآورده‌های نفتی پالایش شده از نفت روسیه توسط بریتانیا وارد شده است.

بر اساس این گزارش، بیشتر فرآورده‌های نفتی وارد شده یعنی حدود ۴.۶ میلیون بشکه به صورت سوخت هواپیما وارد بریتانیا شد و در یک پرواز از هر ۲۰ پرواز در این کشور مورد استفاده قرار گرفت.

در همین حال، مرکز تحقیقات انرژی و هوای پاک تخمین زد که در ۱۲ ماه پس از اعمال تحریم‌های غرب علیه نفت روسیه در سال ۲۰۲۲، بریتانیا حدود ۵۶۹ میلیون پوند (۷۱۲.۵ میلیون دلار) فرآورده‌های نفتی حاصل از نفت خام تحریم شده وارد کرده است.