روز دانش‌آموز امسال برای همه دانش‌آموز روز متفاوتی است. به گفته مصباح، دانش‌آموز کلاس پنجمی، باید مظلومیت مردم غزه را نشان دهیم، همه باید بدانند چقدر کودکان غزه مظلومند؛ نباید بگذاریم، رژیم صهیونیستی مظلوم ‌نمایی کند.

به گزارش پایروس نقل از فارس، از ۸ آبان که شهادت محمدحسین فهمیده است و روز نوجوان نامیده شده تا ۱۳ آبان که روز دانش‌آموز و روز ملی مبارزه با استکبار جهانی است، برنامه‌های مختلفی برای دانش‌آموزان در مدارس اجرا می‌شود.

هر چند که هر سال برنامه‌های هفته دانش‌آموز به راهپیمایی یوم‌الله ۱۳ آبان ختم می‌شود و برنامه‌های مختلفی هم در این راستا پیش‌بینی می‌شود اما امسال روز دانش‌آموز خیلی متفاوت است.

اتفاقات اخیر در غزه و شهادت کودکان و نوجوانان در حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی، قلب هر کسی را به درد می‌آورد و دانش‌آموزان ایرانی در حمایت از دانش‌آموزان غزه در روز دانش‌آموز امسال، با مشت‌های گره کرده خطاب به استکبار جهانی خواهند گفت که «حق بر باطل پیروز است و ظلم و ظالم رفتنی هستند».

به بهانه روز دانش‌آموز سری به یکی از مدارس دولتی پایتخت زدیم و پای صحبت شاگردان کلاس پنجم این مدرسه نشستیم تا از حس و حال روز دانش‌آموز و روز ملی استکبار‌ستیزی امسال برایمان بگویند.

پا که به درون مدرسه می‌گذاریم، کلی خاطرات متفاوت به مغزت هجوم می‌آورد؛ خاطره روزهایی که خودمان پشت همین میزها، روی همین صندلی‌های چوبی می‌نشستیم و نوشته‌های معلم روی تخته سیاه کلاس خیره می‌شدیم.

انگار حالا که بزرگتر شدیم، حس و حال خانه دوم را بیشتر درک می‌کنیم؛ ساعات مهمی از زندگی که در مدرسه کنار همکلاسی‌ها و معلمان سپری شد؛ فضایی سرشار از نشاط و شادی، خلوص و پاکی، قهر و آشتی‌های کودکانه و در یک کلام، مهد علم و تربیت.

وارد حیاط که می‌شویم صدای سوت داور و هیاهوی تشویق بچه‌ها حکایت از زنگ ورزش و فوتبال دارد. شور و شعف خاصی در حیاط مدرسه حکمفرماست؛ به‌گونه‌ای که هر بیننده‌ای را سر ذوق می‌آورد. برای گفت‌وگو با دانش‌آموزان باید به سمت ساختمان مدرسه حرکت می‌کنیم.

راهروی مدرسه پر از دیوارنگاره است؛ از قوانین مدرسه گرفته تا رعایت بهداشت و نظافت. کمی آن طرف‌تر، کمد جوایز خودنمایی می‌کند. از کارت صد آفرین تا مداد رنگی، توپ فوتبال و راکت تنیس، تراش و پاک‌کن و خلاصه کلی وسیله‌های جورواجور در ویترین می‌درخشند.

قرارمان کلاس دانش‌آموزان پنجمی است که در طبقه بالا قرار دارد؛ تا نواخته شدن زنگ تفریح هنوز خیلی مانده است و فرصت برای گفت‌وگو بسیار است.