به گزارش پایگاه خبری پایروس؛ یک رسانه آمریکایی با بررسی تحولات یک سال گذشته در اوکراین و روسیه گزارش داد که «ولادیمیر پوتین» رییس جمهوری روسیه و «ولودیمیر زلنسکی» رییس جمهوری اوکراین در دو موقعیت متفاوت در جنگ پیش رویشان قرار گرفته‌اند.
شبکه ان‌بی‌سی نیوز گزارش کرد: یک سال پیش، زلنسکی در کنگره آمریکا با تشویق ایستاده طولانی و وعده کمک‌های چند میلیارد دلاری برای کمک به جنگ با ارتش پوتین مواجه شد. در عین حال، رییس جمهوری روسیه از جلب توجه گریزان بود. ارتش او در حال شکست بود و خودش نیز با چالش‌هایی در رده خود مواجه بود که سعی داشت آن‌ها برطرف کند.
روز سه‌شنبه، به نظر می‌رسید که جای آن‌ها عوض شده باشد؛ پوتین در یک نشست خبری وزارت دفاع مصمم و پیروز به نظر می‌رسید، در حالی که زلنسکی در یک نشست خبری شتاب‌زده آخر سال، در تنگنا و مستاصل به نظر می‌آمد.
حال اینکه رییس جمهوری روسیه در نشست خبری خود در احاطه افسران ارشد ارتش کشورش در حال تمجید از اقدامات جنگی روسیه، سرزنده به نظر می‌آمد و این تفاوت زیادی با شش ماه پیش دارد که جایگاه او در قدرت و رهبری ارتش روسیه با یک شورش با تهدید مواجه شد و ضد حملات جدید اوکراین قرار بود روسیه را تا مرزهای خود وادار به عقب‌نشینی کند.
در ادامه این گزارش آمده است: مارک گالئوتی، نویسنده و پژوهشگری که تالیفات زیادی در زمینه تاریخ روسیه و درباره پوتین دارد، می‌گوید اعتماد به نفسی که پوتین از خود به نمایش می‌گذارد چندان تعجب‌آور نیست. چراکه پوتین در موقعیت فعلی، نسبت به هر زمان دیگری از آغاز جنگ در موقعیت بهتری قرار دارد، بنابراین، او دلایلی برای فخرفروشی دارد.
گالئوتی در ادامه اشاره می‌کند که در این میان، وضعیت زلنسکی فرق دارد؛ او در موقعیت دشواری است و به تاکتیک آزموده برانگیختن احساس تعهد اخلاقی در متحدانش برای کمک به اوکراین متوسل شده است، چنان که به نظر می‌رسد سعی دارد در قبال واشنگتن تیری در تاریکی بیاندازد. او به خبرنگاران گفت «من مطمئنم آمریکا به ما خیانت نمی‌کند و چیزی که با آمریکا توافق کرده‌ایم به طول کامل اجرا خواهد شد.»
«جو بایدن» رییس جمهوری آمریکا و یکی از نزدیک‌ترین متحدان زلنسکی، خواستار ۶۱ میلیارد دلار کمک‌های مالی بیشتر به اوکراین شده اما کنگره به آن چراغ سبز نشان نداد. زلنسکی از سفر هفته گذشته خود به آمریکا، ناکام و بدون تضمین‌های قابل اطمینانی برای کمک‌های بیشتر بازگشت.
گالئوتی معتقد است استفاده زلنسکی از واژه «خیانت» بخشی از راهبرد «باج‌خواهی اخلاقی» است که در مدت دو سال گذشته، برای رییس جمهوری اوکراین کارآمد بوده اما این روش هم محدودیت‌هایی دارد و در حال رنگ باختن در غرب است.
این نویسنده معتقد است که این موضوع نشان‌دهنده این واقعیت است که او نه‌تنها از نتیجه سفر خود به آمریکا ناامید است، بلکه باعث شده است در داخل نیز ضعیف‌تر به نظر بیاید. گالئوتی می‌گوید از زلنسکی انتظار می‌رود «معجزه‌گری باشد که یک‌باره، قادر به حل این مشکلات است.»
این رسانه آمریکایی می‌افزاید: در هفته‌های اول جنگ، از اقدامات خستگی‌ناپذیر زلنسکی برای جلب حمایت جهانی از کشورش تمجید و قدردانی می‌شد اما به نظر می‌رسد که قدرت خارق‌العاده او با از راه رسیدن خستگی‌های جنگی که نزدیک به دو سال از آن می‌گذرد، رنگ می‌بازد.
نیروهای مسلح اوکراین در سال گذشته، پس از آن که نه‌تنها توانستند مانع پیشروی روس‌ها شوند، بلکه برخی از بخش‌های خاک اوکراین را نیز پس گرفتند، موجب متعجب بسیاری شدند. این موضوع باعث ایجاد انتظارات زیادی از ضدحملات کی‌یف در ژوئن شد اما این کارزار تحت حمایت غرب در ماه‌های اخیر و با ناتوانی اوکراین در رقم زدن هرگونه گشایشی تا حد زیادی کمرنگ شده است. این موضوع باعث تضعیف اطمینان متحدان کی‌یف نسبت به امکان‌پذیر بودن پیروزی در این جنگ و تردیدهایی در واشنگتن و اروپا درباره این شده است که آیا کمک‌های بیشتر به اوکراین مداوم است یا نه.
این موضوع با وجود اختلافاتی که میان زلنسکی و فرمانده کل ارتش آن وجود دارد که گفته بود جنگ به یک بن‌بست رسیده، در داخل نیز کشمکش‌هایی ایجاد کرده است. گالئوتی می‌گوید پوتین تلاش کرده از این امر مسلم که انگیزه و نیروی اوکراین و زلنسکی تضعیف شده، به نفع خود و برای برجسته‌سازی اعتماد بهنفس خود بهره ببرد.
او روز سه‌شنبه گفت که نظامیان او در اوکراین «پیش‌قدم هستند» و تجربه نظامی‌ای که در اوکراین کسب کرده‌اند، در جهان بی‌رقیب است. در حالی که به گفته او، اوکراین از «تلفات و خسارات سنگین» رنج می‌برد و تا حد زیادی ذخایر خود را هدر داده است.
در ادامه این مطلب آمده است: شش ماه پیش، کرملین با مشاجراتی داخلی درباره نحوه مدیریت این جنگ توسط ارتش روسیه مواجه بود که به شورش «یوگنی پریگوژین» یکی از وفاداران دیرین حکومت روسیه ختم شد.
در پی این ماجرا، پوتین تضعیف شد و سعی کرد از انظار عمومی دور بماند اما پس از آن که این شورش سرکوب شد و متحدان اوکراین تردیدهایی نسبت به روند ضدحملات آن پیدا کردند، رهبر روسیه روحیه گرفت و هفته گذشته، بزرگترین نشست خبری خود را از زمان درگرفتن جنگ برگزار کرد و اوایل ماه جاری نیز از نامزدی برای شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری سال بعد خبر داد.
در همین راستا، «مایکل کلارک» استاد مدعو مطالعات جنگ در دانشگاه کینگز کالج لندن می‌گوید «نمی‌توان انکار کرد که اوکراین و پوتین چند ماه سخت را پشت سر گذاشته‌اند و پوتین که از شورش پریگوژین جان سالم به در برده، شخصا نسبت به تابستان حال بهتری دارد.
کلارک همچنین گفت که زلنسکی با وجود پس‌رفت‌ها بیش از پیش مصمم است؛ طبق یک نظرسنجی که اخیرا انجام شده است، بیش از ۶۰ درصد اوکراینی‌ها هنوز از او حمایت می‌کنند، گرچه این میزان نسبت به حمایت ۸۴ درصدی سال گذشته، افت نشان می‌دهد.
زلنسکی، سه‌شنبه به رسانه‌ها گفت که اوکراین «سال سختی» را پشت سر گذاشته اما مطلقا، انکار کرد که کشورش در حال شکست خوردن در جنگ باشد. او گفت کی‌یف هنوز مصمم است تمامی سرزمین‌های تصرف‌شده را آزاد کند.
به گفته استاد دانشگاه کینگز کالج، زلنسکی «مطمئنا خسته و با برخی مخالفت‌های مهمی در داخل» مواجه است. او می‌گوید، دقیقا همین اتفاق در سال ۱۹۴۳ برای وینستون چرچیل افتاد؛ «او خسته، تندخود و بیش از پیش در نزد عموم محبوبیت خود را از دست داده بود که منجر به شکستش در انتخابات ۱۹۴۵ شد.» اما کلارک می‌گوید که این چیزی از موثر بودن او به عنوان «یک رهبر جنگ» کم نکرد.
