هر دو طرف سرمایه‌گذاری زیادی روی سیستم‌هایی انجام داده‌اند که می‌تواند پهپادهای یکدیگر را خنثی کند، اما مسکو همچنان دست بالا را دارد، زیرا روسیه پیش از شروع جنگ تمام‌ عیار خود با اوکراین در حدود دو سال پیش، روی این قابلیت‌ها تمرکز کرده بود.

با این حال، نیروهای اوکراین در تلاش هستند تا این اختلاف را جبران کنند.

به نوشته فایننشال تایمز، اوکراین و روسیه هر دو از ده‌ها هزار پهپاد در ماه استفاده می‌کنند. هر دو کشور در سال جدید به طور فزاینده‌ای به پهپادهای ارزان و در دسترس تجاری روی آورده‌اند که توسط اپراتورها با استفاده از دوربین نصب شده روی سر کنترل می‌شوند.

سرهنگ ایوان پاولنکو، رئیس جنگ الکترونیک و جنگ سایبری در ستاد کل ارتش اوکراین گفت: روس‌ها اخیراً آنقدر پهپاد تولید کرده‌اند که به یک تهدید بزرگ تبدیل شده است. آنچه در اینجا اتفاق می‌افتد، یعنی استفاده گسترده از پهپادها، جدید است. بنابراین جنگ الکترونیک (EW) اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند.

پاولنکو از متحدان کی‌یف خواست تا تجهیزات و قابلیت‌های بیشتری را ارائه دهند که بتواند سیستم هدایت ماهواره‌ای (GNSS) موشک‌ها و پهپادهای هدایت شونده روسیه را «سرکوب یا مختل» کند.

وی افزود: همچنین، با توجه به اینکه سیستم‌های EW روسیه به قطعات با تکنولوژی بالا مانند تقویت‌کننده‌ها، سنتزکننده‌ها و نرم‌افزار نیاز دارند، مهم است که متحدان غربی این قطعات را تحریم کنند.

این روزنامه در ادامه نوشت: در میدان نبرد، به‌ کارگیری پهپادها یکی از دلایلی است که چرا حمله متقابل مورد انتظار اوکراین در سال جاری نتوانست دستاوردهای ارضی قابل توجهی داشته باشد و چرا جنگ زمینی اکنون تا حد زیادی راکد است. با این هواپیماهای بدون سرنشین هر گروهی از تانک‌ها یا خودروهای زرهی را می‌توان در عرض چند دقیقه شناسایی و نابود کرد.

بدون برخورداری از تجهیزات مناسب در جنگ الکترونیک، نیروهای اوکراینی طعمه آسانی برای حملات توپخانه‌ای هدایت شونده با پهپاد، پرتاب بمب توسط هواپیماهای بدون سرنشین و حملات کامیکازه (حمله انتحاری هوایی) با انفجار وسایل هوایی بدون سرنشین هستند.

ژنرال والری زالوژنی، فرمانده کل نیروهای مسلح اوکراین پیشتر در نوامبر هشدار داد که EW کلید پیروزی در جنگ هواپیماهای بدون سرنشین و شکستن بن‌بست در خط مقدم است.

او در مقاله‌ای در نشریه اکونومیست نوشت: ما همچنین به دسترسی بیشتر به اطلاعات الکترونیکی متحدانمان، از جمله داده‌های تجهیزاتی که اطلاعات سیگنال‌ها را جمع‌آوری می‌کنند و خطوط تولید گسترده‌ برای سیستم‌های ضد پهپاد EW مان در داخل اوکراین و خارج از کشور نیاز داریم.

سیستم‌های EW اشکال و اندازه‌های مختلفی دارند، از آرایه‌های رادار و گیرنده‌های فرستنده روی کامیون گرفته تا دستگاه‌های جیبی. هر دو طرف با نصب سیستم‌های موقت EW که به گفته یکی از مهندسان اوکراینی، داوطلبان آنها را در گاراژها جمع‌آوری می‌کنند، برای محافظت از سربازان شتافته‌اند.

هم روسیه و هم اوکراین مدارس تحقیق و توسعه قوی برای EW دارند که در زمان شوروی تأسیس شده بود، اما دولت روسیه بیش از یک دهه است که سرمایه‌گذاری هنگفتی روی این ابزارهای جدید انجام داده است.

جک واتلینگ، کارشناس ارشد مؤسسه خدمات متحد سلطنتی، اندیشکده‌ای در انگلیس در این باره گفت: جنگ الکترونیک بخش بسیار مهمی از عملیات‌های مدرن است و روس‌ها در طول جنگ از مزیت قابل توجهی در آن برخوردار بوده‌اند که ثابت کرده است این، یک مشکل پایدار برای اوکراین است.

بر اساس گزارش یک مشاوره نظامی که با فایننشال تایمز به اشتراک گذاشته شده است، سیستم سرکوب هدایت Pole-۲۱ روسیه می‌تواند روی زمین، برج‌ها یا روی وسایل نقلیه نصب شود و قادر است منطقه‌ای به طول ۱۵۰ کیلومتر را مسدود کند. مورد دیگر مورمانسک است که از برج‌های آنتن ۳۲ متری قابل گسترش استفاده می‌کند که بر روی خودروهای زرهی متحرک نصب می‌شوند.

واتلینگ افزود: مشکل این است که روس‌ها می‌توانند سیستم‌های جنگ الکترونیک را در بیشتر قسمت‌های جبهه، تا سطح جوخه‌ها، در برخی موارد زمانی که شما در مورد چیزهایی مانند Pol-۲۱ صحبت می‌کنید، به کار گیرند.

با این حال، اوکراین به‌طور دوره‌ای نقاط ضعفی را در دفاع هوایی و پدافند هوایی روسیه پیدا کرده است و به پهپادهای این کشور اجازه می‌دهد تا به عمق خاک روسیه حمله کنند تا پایگاه‌های هوایی، انبارها و سایر اهداف ازجمله بنابر ادعای کی‌یف، خود کرملین را هدف قرار دهند.