به گزارش پایروس به نقل از ایرنا، “پیام پهلوان “ در عسلویه اظهار کرد: شرکت ” نیرپارس ” مجری پروژه‌های نفت و گاز گروه مپنا است که در بخش نفت و گاز مپنا به عنوان پیمانکار عمومی و جی.سی این حوزه فعالیت دارد.
وی بیان کرد: این شرکت در فازهای ۱۳، ۱۴، ۱۹ الی ۲۴ پارس بخشی در حدود بالغ بر ۲۰ درصد از خشکی این پالایشگاه‌ها را به صورت ایی.پی.سی.سی برعهده داشته است.
مدیر فازهای ۱۳ و ۱۴ پارس جنوبی شرکت نیرپارس در گروه مپنا ادامه داد: در پالایشگاه های پارس جنوبی یکی از مشکلات اصلی استحصال گوگرد بود که به واسطه همکاری نکردن صاحبان دانش خارجی به دلیل تحریم، معضلی بزرگ ایجاد و آلودگی زیست محیطی بالایی را به دنبال داشت.
پهلوان تصریح کرد: در این زمینه از سال ۹۰ تدابیری اندیشیده شد تا استحصال گوگرد بدون حضور خارجی ها، داخلی سازی و همچنین با استفاده از تجارت گذشته این اقدام مورد بهینه‌سازی قرار گیرد.
وی افزود: در حال حاضر فاز ۱۳ پارس جنوبی تنها فازی است که گوگرد را به صورت صددرصدی با رکورد زمانی کمتر از ۲۰ روز بعد از دریافت گاز اسیدی، استحصال و جامدسازی آن را محقق کرده است.
پهلوان اظهار کرد: بعد از فاز ۱۳، فاز ۱۴ در دست اجرا است که پیش بینی شده تا اردیبهشت امسال گاز اسیدی آن بازیافت و گوگرد آن جامدسازی شود تا بتوانیم آن را به خارج از پالایشگاه هدایت از ایجاد آلودگی زیست محیطی در منطقه جلوگیری شود.
مدیر فازهای ۱۳ و ۱۴ پارس جنوبی شرکت نیرپارس گفت: کمپرسورهای صادرات گاز شرکت نیر پارس به عنوان قلب تپنده پالایشگاه عمل کرده و یکی از مهم ترین واحدهای پالایشگاهی برای صادرات گاز و تزریق گاز شیرین به شبکه هستند.
پهلوان اظهار کرد: چنانچه همه واحدها با شیرین سازی، گاز را آماده ورود به شبکه کنند اما کمپرسورهای صادرات وجود نداشته باشد امکان در سرویس نگه داشتن پالایشگاه‌ها نیز میسر نمی‌شود.
وی یادآور شد: در این شرایط حساس شرکت مپنا به واسطه همکاری های کارخانجات و بویژه شرکت نیرپارس به عنوان نمایندگی شرکت مپنا در چهار فاز از پنج فاز پارس جنوبی این ریسک را پذیرفت و توربوکمپرسورهای این چهار فاز را تامین و راه‌اندازی کرد.
مدیر فازهای ۱۳ و ۱۴ پارس جنوبی شرکت نیرپارس افزود: با اقدام انجام شده هر چهار پالایشگاه نیرپارس با حجم ۲۰۰ میلیون مترمکعب گاز پارس جنوبی در سرویس هستند.
وی بیان کرد: اگر توربوکمپرسورها نبود و این کار انجام نمی شد حدود یک سوم از گاز پارس جنوبی قابلیت تزریق نداشت و اثراتی منفی در بخش تولید، تراز گاز کشور، مصرف‌های خانگی و صنعتی، نیروگاه و تولید برق ایجاد می‌شد.
