ایران و هند قرارداد اداره و توسعه بندر چابهار به مبلغ بیش از ۳۵۰ ملیون دلار را امضا کردند.
این قرارداد سوالی را برای برخی از افراد پیش آورد که مگر ایران ۳۵۰ ملیون دلار نداشت که بخواهد این پول را از هند بگیرد؟
اما مساله فقط این پول نیست بلکه موقعیت جئو استراتژیک ایران که آن را به نقطه اتصال تجارت شرق و غرب و حتی شمال و جنوب تبدیل کرده، باعث می شود تا بتواند جایگاه خود را در جهان قویتر نماید.
امروزه مسیر ها و جاده ها نقش اصلی را در ترسیم سیاست های بین المللی بازی می کنند. بر همین اساس سالها است که آمریکا تلاش می کند تا مسیر جاده های اصلی ارتباط جهان را از مسیر ایران منحرف کند و به همین دلیل اتفغانستان را اشغال کرد و عراق و سوریه را به هم ریخت! تا بدین ترتیب بتواند مسیرسنتی جاده ابریشم را نا امن کند و مسیرهای جایگزین از ترکمنستان و آذربایجان و ترکیه را بوجود آورد.
با این حال ایران هم توطئه های آنها را در شمال و جنوب خنثی می کند. چینی ها باور دارند امن ترین مسیر برای تجارت آنها همان مسیر جاده ابریشم سنتی از شرق تا غرب و بالعکس است و آنها تمایل دارند که مسیر سنتی جاده ابریشم از ایران کشیده شود.
از سوی دیگر به دلیل شرایط بین المللی روسیه هم تمایل دارد که مسیر امن ایران را انتخاب کند و امروزه بحث مسیر شمال به جنوب از طریق ایران در بالاترین سطوح برنامه ها قرار دارد.
می بینیم که هند هم وارد میدان شده و اصرار دارد که از بندر چابهار برای ارتباط با شمال بتواند استفاده کند.
البته چینی ها برای راه اندازی بندر گوادر در پاکستان سرمایه گذاری بسیار انجام دادند ولی هنوز مشکل اصلی تامین امنیت این مسیر است که به دلیل وجود گروه های تروریستی در منطقه بلوچستان پاکستان فعلا تامین امنیت این مسیر بسیار دشوار است.
اصلی ترین مشکل ایران امرزوه همان بحث تحریمهای آمریکا است ولی باید به این نکته توجه داشت که این تحریم ها در صورتی می تواند اعمال شود و عملی باشد که در تضاد با منافع دیگران نباشد.
کما اینکه دیدیم در تحریم های اخیر آمریکایی ها مجبور شدند بندی چابهار را از تحریم ها مستثنی کنند چون نمیخواستند به منافع هند که شریک منطقه ای شان به حساب می آید آسیب بزنند.
یکی از راهکارهای عبور از تحریم ها هم این می باشد که ایران بتواند با کشورهای مختلف همکاری کند و قرارداد های طولانی مدت همکاری های اقتصادی امضا کند تا آنها هم در تعامل با ایران منافعی داشته باشند جلوی تحریم های آمریکا بر علیه ایران بایستند چون منافع شان در خطر خواهد بود.
اگر ایران موفق شود به هاب و یا مرکز ثقل ارتباطات شمال و جنوب و شرق و غرب تبدیل شود بدیهی است علاوه بر اینکه چندین برابر درآمد نفت و معادن از بابت ترانزیت کالا عایدش می شود، جایگاه استراتژیک بین المللی را پیدا می کند که بر اساس آن حذف ایران از معادلات تجاری دیگر برای دشمنان ملت ایران مانند آمریکا میسر نخواهد بود.
