به گزارش پایروس به نقل از اسپوتنیک، اما اکنون که بیش از یک سال از درگیری اوکراین و روسیه می‌گذرد ایالات متحده آمریکا، همان کشوری که اوکراین را به عضویت در ناتو تشویق می‌کرد، معتقد است عضویت کشوری در حال جنگ باعث کشیده شدن درگیری به تمام کشورهای اروپایی میشود و این به نفع ناتو نیست، بسیاری از داده ها حاکی از آن است که کشورهای اروپایی و آمریکا از لحاظ مالی و نظامی اوکراین را حمایت می‌کنند.
آقای دکتر ابوالفضل عمویی، نماینده مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران در این زمینه به خبرنگار اسپوتنیک در تهران گفت:
ما در موضوع تحولات اوکراین دو موضع اصلی را همواره تکرار کرده‌ایم، از جنگ همواره به عنوان یک اقدام قهرآمیز برای حل و فصل موضوعات سیاسی استقبال نمی‌کنیم و معتقدیم جنگ باعث کشتار و آسیب به افراد غیرنظامی و افراد غیر خاطی میشود؛ در عین حال در تحلیل تحولاتی که امروز در اوکراین در جریان است قائل به این هستیم که این توسعه طلبی ناتو و عدم همراهی برای رسیدن به یک اشتراک نظر امنیتی در منطقه شرق اروپا با روسیه بود، که منجر به این تحولات شد و مقامات روسیه را به سمت جنگ در اوکراین سوق داد.
با تمام این موضوعات همچنان بر این باوریم که راه حل تحولات اوکراین گفتگو است و مشکل اصلی را در این می‌بینیم که طرف‌های غربی تلاشی برای هدایت اوکراین به سمت مذاکره انجام نمی‌دهند.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس جمهوری اسلامی ایران ضمن تاکید بر مخاطرات جدی عضویت اوکراین در ناتو بیان کرد:
در همین چهارچوب عضویت اوکراین در ناتو یعنی به جنگ کشاندن همه اعضای ناتو با روسیه و این می‌تواند منجر به یک جنگ جهانی، کشتار بیشتر و آسیب بیشتر شود، در این چهارچوب بر این باورم که همچنان راه حل موضوع اوکراین رسیدن به یک تفاهم مشترک از مسیر گفتگو و پایان درگیری است.
وی افزود:پیش از اینکه دنیا را درگیر جنگ کنیم می‌توانیم از زاویه و مبنای انسانی به تحولات بنگریم و انتظار می‌رود در این صورت دستاورد بهتری برای همگان محقق شود.
انتظار می‌رود که کشورهای غربی به جای اندیشیدن به صادرات بمب های خوشه ای یا بمب هایی که می‌توانند منجر به کشتار جمعی شوند یا عضویت اوکراین در ناتو به ایده های سیاسی برای حل فصل این موضوع توجه کنند من برای این باورم که این ایده های سیاسی هم قابل دستیابی است و هم طرح های مختلفی از جانب کشورهایی نظیر برزیل، چین و جمهوری اسلامی ایران در مقطعی وجود داشت که می‌توانست به شرایط بهتری منجر شود.
