دکتر عباس ایمانی، وکیل: همیشه دانستن یک چیزی به صورت نصفه نیمه خیلی بدتر از ندانستن آن است. به همین دلیل علم حقوق هم دانشی است که متخصصین خودش را دارد. همانطور که در علوم دیگری مانند پزشکی و یا مهندسی متخصص داریم، در علم حقوق هم حقوق‌دانانی در زمینه‌های مختلف وجود دارند. در عرصۀ تحصیلات تکمیلی هم همینطور است و افرادی که نیاز به اطلاعات حقوقی دارند، باید به این متخصصین رجوع کنند که اطلاعات دقیق و درستی بگیرند. در واقع خودسرانه و با اطلاعات ناقص، خودشان را گرفتار معضلات بزرگ‌تری نکنند.
عباس ایمانی مسائل حقوقی را بسیار تخصصی دانست و در پاسخ به اینکه مردم چگونه می‌توانند با حقوق خود آشنا شوند به خبرنگار پایگاه خبری پایروس گفت: «این که مردم چطوری می‌توانند با حقوق خودشان آشنا شوند؟ به نظر من این امر کاملاً تخصصی است و وارد شدن غیر حقوق‌دانان به این حوزه و استفاده از غیر متخصصان می‌تواند آثار و نتایج و تبعات خطرناکی داشته باشد.
همیشه دانستن یک چیزی به صورت نصفه نیمه خیلی بدتر از ندانستن آن است. به همین دلیل علم حقوق هم دانشی است که متخصصین خودش را دارد. همانطور که در علوم دیگری مانند پزشکی و یا مهندسی متخصص داریم، در علم حقوق هم حقوق‌دانانی در زمینه‌های مختلف وجود دارند، به‌ویژه در عرصۀ تحصیلات تکمیلی هم هم همینطور است و افرادی که نیاز به اطلاعات حقوقی دارند، باید به این متخصصین رجوع کنند که اطلاعات دقیق و درستی بگیرند. در واقع خودسرانه و با اطلاعات ناقص، خودشان را گرفتار معضلات بزرگ‌تری نکنند.
عباس ایمانی داشتن یک وکیل اختصاصی را در همه دنیا امری طبیعی دانست و افزود: «در یک حالت ایدئال، خوب و جذاب مثل بسیاری از کشورهای جهان اول، همیشه داشتن یک وکیل و مشاور حقوقی در خانواده مهم و خوب است. مثل این که اگر یک پزشک خانواده داشته باشیم خوب است. ولی هنوز در ایران زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی آن فراهم نیست و نمی‌شود خیلی روی این موضوع تأکید داشت.
مثلاً یکی از دوستان من که از آمریکا آمده بود می‌گفت: شخصی همین که فهمید خانمش باردار است و نطفۀ بچه‌اش بسته شده، برای بچه‌ای که هنوز به دنیا نیامده است، وکیل گرفت. این آن دلیل است که زندگی جنینی هم یک سری حقوق دارد. برای اینکه جنین خوب رشد کند و از او پشتیبانی و حمایت‌های درست پزشکی و اجتماعی انجام گیرد، قطعاً اگر وکیل داشته باشد، در دورۀ جنینی هم حقوق و مسائل حقوقی او درست هدایت می‌شود و حتی مراحل زایمان هم درست و اصولی انجام و خود شخص دخالتی در این موضوع نمی‌کند.
با مثال بالا خواستیم بدانیم که داشتن وکیل اهمیت دارد و لازم است که فرد در زمینه‌های تخصصی، حقوقی، قراردادها، حمایت‌های حقوقی و اجتماعی، تأمین اجتماعی و… همیشه یک وکیل یا یک مشاور حقوقی در دسترسی داشته باشد، چون وکالت و مشاور حقوقی هم این طور نیست که شما به صورت گذری یک وکیل انتخاب کنید. انتخاب وکیل، یک شناخت قبلی لازم دارد و یک اعتماد متقابل می‌خواهد. به عبارتی دیگر شما باید آن وکیل را بشناسید یا کسی سفارش و معرفی کرده باشد که با یک اطمینان‌خاطری او را انتخاب کنید و کار خودتان را به او بسپارید.»
ایمانی انتخاب وکیل را با توجه به نوع پرونده و موضوع، متفاوت دانست و افزود: «انتخاب وکیل، بستگی به اهمیت کار دارد. در این زمینه بین پزشکی و وکالت شباهتی نزدیک وجود دارد. مثلاً کسی که می‌خواهد تست ورزش قلب و یا اکو بگیرد می‌رود و کارش را انجام می‌دهد. چون کار سختی نیست. دستگاهی هست و پزشکی جوان و یا دستیار پزشک کارش را انجام می‌دهد اما وقتی آن شخص می‌خواهد قلبش را جراحی کند، باید بررسی کند و از چند جا بپرسد و یک جراح خوب قلب پیدا کند. شاید هزاران جراح قلب باشند ولی او همین‌جوری یکی را انتخاب نمی‌کند. معمولاً بررسی می‌کند و می‌پرسد که کدام خوش‌نام هستند؟ کدام سابقۀ بهتری دارند؟ چون کار، کار خیلی مهم و حساسی است. وکالت هم همینطور است. گاهی فردی می‌خواهد یک کار سادۀ حقوقی انجام بدهد؛ مثلاً ثبت شرکت کند، یا یک طلاق توافقی انجام بدهد، در این حالت اگر از یک وکیل جوان و کم‌تجربه هم استفاده کند اتفاق خاصی نمی‌افتد. ولی گاهی کار خیلی پیچیده و خیلی تخصصی بوده و زمینه‌های حقوقی خیلی پیچیده و دشواری دارد، در این حال قطعاً باید سراغ وکیلی برود که در آن زمینه سابقۀ کار خوبی داشته باشد و از او استفاده کند.»
عباس ایمانی به یکنواخت بودن پرونده‌های حقوقی، طی سالیان طولانی اشاره کرد و تصریح کرد: «سال‌های زیادی است که در ایران دعاوی خیلی مدرن نیست یعنی زمینه‌های جدیدی را شامل نمی‌شود. چرا که روند اقتصادی، تجاری، اجتماعی ایران خیلی مدرن و گسترده و جدید نشده است. عمدتاً دعاوی خانوادگی است که همیشه و به‌خصوص در همین سال‌ها بوده و هست و تعداد آنها هم کم نیست.
معمولاً در این مورد هم خیلی کم به وکیل مراجعه می‌کنند که دلیل آن به‌خاطر مشکلاتی مالی است یا اینکه فکر می‌کنند که اگر خودشان هم بروند، می‌توانند کار را انجام بدهند.
این روزها دعاوی ملکی خیلی زیاد است که این اختلافات ملکی راجع به خرید و فروش ملک است، یعنی زمین‌هایی که خرید و فروش می‌شود، از حیث اینکه سابقۀ ثبتی این زمین درست است یا نیست. دولت نظری روی آن دارد یا ندارد؟ منابع طبیعی و یا کمیسیون‌های مختلف اراضی روی این زمین‌ها ادعایی دارند یا ندارند؟
به همین دلیل معاملۀ زمین و ملک در ایران در بسیاری از موارد به مشکل خورده است و همچنان که روند رو به رشد این دعاوی نشان می‌دهد، بیشتر هم خواهد شد.
در کشور ما دعوای راجع به حقوق مالکیت صنعتی، علائم و اختراعات خیلی کم است. در صورتی که یکی از اتفاقات خیلی مهم در دنیای مدرن این است یعنی وقتی در سطح جهانی نگاه می‌کنیم؛ پتنت‌ها و اختراعات یکی از بزرگ‌ترین زمینه‌های حقوقی است.»
