به گزارش پایگاه خبری اقتصاد ایران و روسیه به نقل از ارانیکو، طبق اعلام رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا، کاخ سفید تصمیم دارد که حجم خرید نفت و فرآورده‌های نفتی ایران را در بازار جهانی به میزان قابل‌توجهی کاهش دهد. این سیاستی است که آمریکا از سال ۲۰۱۲ دنبال می‌کند و به استثنای سال‌های اجرای برجام، در سایر دوره‌ها به‌قوت خود باقی مانده است.
بدین تریتب رؤسای جمهوری آمریکا هر سال بخشنامه‌ای را درباره سیاست‌های این کشور در بازار انرژی صادر می‌کنند. امسال نیز مانند سال‌های قبل، ایران در بحث عرضه نفت به بازار استثنا شده و آمریکا قصد دارد فشارهای تحریمی خود را در این زمینه افزایش دهد.
صادرات نفت دشوارتر از گذشته
اکنون این پرسش مطرح می‌شود که آیا پس از پاتک نفتی جو بایدن به ایران، فروش و صادرات نفت کشور سخت‌تر و صعب‌تر از گذشته می‌شود؟
طبیعی است که با صدور بخشنامه جدید کاخ سفید، فشارها روی ایران افزایش پیدا کند و شرکای نفتی آمریکا با احتیاط بیشتری نسبت به قبل با ایران مبادله نفتی انجام دهند. بنابراین در وهله نخست لازم است دولت ابراهیم رئیسی، به‌عنوان متولی اصلی صنایع نفت ایران، به دنبال راهکاری برای خنثی‌سازی تحریم‌ها و حملات طرف غربی باشد.
۳ سناریو برای افزایش نقش ایران در بازار نفت
احیای برجام؛ زهر شیرین
شاید بهترین و سهل‌الوصول‌ترین راهکار برای عبور از تهدیدهای آمریکا تعامل با طرف خارجی و بازگشت به برجام باشد. این راحت‌الحلقومی است که همچنان دولت ابراهیم رئیسی همچون جام زهر با آن برخورد می‌کند و حاضر به نوشیدن آن نیست.
در حالی که نگاهی به فروش نفت ایران در یک دهه اخیر نشان می‌دهد بیشترین میزان صادرات نفت ایران به زمان اجرای برجام و تعامل با آمریکا بازمی‌گردد. گزارش‌های رسمی نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۸ ایران توانست به سقف صادرات ۲.۸ میلیون بشکه نفت در روز هم دست پیدا کند. اتفاقی که ارتباط مستقیمی به مذاکرات ایران با کشورهای ۱+۵ و امضای توافق‌نامه برجام داشت.
صحت این ادعا را می‌توان در حجم صادرات نفت پس از لغو برجام و بازگشت تحریم‌های آمریکا علیه ایران دید. در سال ۲۰۲۰، یعنی پس از آنکه دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق آمریکا، معاهده برجام را پاره کرد، صادرات رسمی طلای سیاه توسط ایران به ۱۰۰ هزار بشکه در روز سقوط کرد.
البته در آن مقطع ایران بخشی از محصول استراتژیک خود را به‌صورت غیررسمی و با هزینه‌های گزاف و تخفیف‌های سنگین به کشورهایی نظیر چین و هند می‌رساند که این محموله‌ها هم در روز به بیشتر از ۵۰۰ هزار تا ۶۰۰ هزار بشکه نمی‌رسید. رادارهای شرکت‌های تحقیقاتی کپلر در آن مقطع نشان می‌داد که ایران روزانه بین ۶۰۰ هزار تا ۷۰۰ هزار بشکه نفت صادر می‌کند.به‌رغم چنین تجاربی که همچنان هزینه‌های آن روی درآمدهای دولت و شاخص تورم محسوس و مشهود است، دولت سیزدهم تمایل چندانی به بهبود روابط بین‌المللی ندارد. با ادامه این شرایط، چین و هند آخرین بازارهایی هستند که ایران می‌تواند روی آن‌ها حساب باز کند. این دو کشور که بزرگ‌ترین مشتریان نفتی ایران هستند نیز منافع خود را در همکاری با طرف آمریکایی می‌بینند.
در این بین چین، بزرگ‌ترین مصرف‌کننده نفت دنیا، اخیراً ائتلاف جدیدی با کشورهای عربی و حاشیه خلیج فارس انجام داده که بخشی از نیاز خود را بدین طریق تأمین می‌کند.
از سوی دیگر، پس از حمله نظامی روسیه به اوکراین، مسکو با تخفیف‌های ویژه‌ای نفت خود را چین می‌رساند و ایران نیز مجبور شد برای از دست ندادن این بازار نفت خود را حراج کند. البته در ماه‌های ابتدایی جنگ اوکراین، بازار چین تقریباً از دست رفت. چنانکه در ماه‌های دوم و سوم میلادی، یعنی فوریه و مارس ۲۰۲۲، در اقلام صادراتی ایران به چین، رسماٌ خبری از نفت نیست. مرکز پژوهش‌های اتاق بازرگانی ایران نیز در گزارش خود، این موضوع را تائید کرد.
