پایگاه خبری پایروس– چندین بار اتفاق افتاده که از من سوال میشود ؛ روابط عمومی ها چه نقشی میتوانند در توسعه کشور داشته باشند؟
دکتر حسن خسروی مدرس دانشگاه؛پاسخ این است که روابط عمومی ها ابتدا باید تمرکز بر روی توسعه خودشان داشته و سپس به فرآیند توسعه کشور کمک نمایند.
روابط عمومی وقتی توسعه یافته می‌شود که دارای ” بازار” باشد.
کلمه بازار در حقیقت حروف اول این کلمات است :
ب = بودجه
ا = اختیار
ز = زمان
ا = اعتماد
ر = راهبرد.
چنانچه مدیران متخصص و فهیم و کاردان؛ برای روابط عمومی ارزش قائل باشند ؛ به آنها بودجه لازم و کافی اختصاص داده و به او اعتماد می‌کنند که کار حرفه ای خود را بر اساس جدول زمانی که تنظیم می‌کند انجام دهد و به آن اعتماد می‌نمایند که مورد وثوق سازمان است و دغدغه ای نداشته باشد و در نهایت آنکه برای نیل به اهداف نیزحتما بایستی راهبرد یا همان استراتژی مناسب داشته باشیم. من معتقدم اینها مولفه های یک روابط عمومی توسعه یافته می‌تواند قلمداد شود.
اما نقش روابط عمومی در کمک به فرآیند توسعه کشور از سه زاویه قابل بحث و بررسی است.
۱ – انجام مسئولیت اجتماعی.
۲ – تحقق حقوق شهروندی.
۳ – ارتقاء سرمایه اجتماعی.
انجام مسئولیت اجتماعی روابط عمومی ها به سه شکل قابل طرح است :
الف) ایجاد هم افزایی میان همه نیروها و قسمتها برای ایجاد ارزش افزوده
ب) کمک به محبوبیت؛ مقبولیت و مشروعیت سازمان
پ) نقش سازنده در توزیع عادلانه ثروت‌.
تحقق حقوق شهروندی بوسیله کمک و مساعدت روابط عمومی ها به سه حالت ممکن است.
الف) گسترش آموزش های فنی حرفه ای در راستای دانایی محوری.
ب) ایجاد فضای پرسش‌گری و مطالبه گری.
پ) کمک به تحقق حکمرانی خوب.
ارتقای سرمایه اجتماعی نیز به سه روش می‌تواند شکل بگیرد و مورد عمل قرار گیرد :
الف) توجه به لایه درونی که اعتماد است.
ب) توجه به لایه میانی که شفافیت و پاسخگویی است.
پ) توجه به لایه بیرونی که مشارکت است.

روابط عمومی هایی می‌توانند در این مسیر باشند که از هرگونه سکون و بی حرکتی و ایستایی پرهیز کرده و دائما در کانال خلاقیت و نو آوری و ابتکار باشند. برآیند چنین وضعیتی که ناشی از حرکت روابط عمومی ها بر مدار تخصص گرایی و حرفه ای گرایی است؛ نیل به توسعه متوازن و پایدار کشور است زیرا حرکت و پیشروی به گونه ای است که همه پتانسیل‌ها بصورت منسجم؛ هدفمند و یکپارچه به جلو می‌روند تا توسعه محقق شود. قطعا این فرایند نیازمند یک اتاق کنترل و مرکز فرماندهی قدرتمند و متفکری است که مبنای عملش عقلانیت است. یعنی در طی مسیر؛ هیچ روابط عمومی دچار کار هیجانی و تعصبی و احساسی نشده و همگان مراقب و مواظب هستند که چرخ دنده ها به سهولت و آسانی به گردش و چرخش خود ادامه دهند تا محصول نهایی که توسعه است اتفاق بیافتد.