آشنایی با نویسنده مطرح روسیه آیزاک بابل

دی ۳, ۱۴۰۲
۱۰:۵۷ ق٫ظ
نگاه نو

به گزارش پایگاه خبری پایروس؛ از این نویسنده تعداد زیادی داستان کوتاه، بخش‌هایی ناتمام از یک رمان و چندین فیلمنامه باقی‌مانده‌است.

تاریخ تولد: ۱۳ ژوئیهٔ ۱۸۹۴
فوت: ۲۷ ژانویهٔ ۱۹۴۰، مسکو

اولین مجموعه از آثار وی به زبان انگلیسی در سال ۱۹۹۲ توسط دخترش ناتالی بابل گردآوری شد و انتشار یافت.

ایزاک بابل روزنامه‌نگار، مورخ، خبرنگار، نمایشنامه‌نویس و نویسنده یهودی‌تبار روس در سال ۱۹۸۴ در قسمتی از امپراتوری روسیه – اوکراین امروزی – به دنیا آمد.
خانواده او وضعیت مالی نسبتاً خوبی داشتند و پدرش به کار فروشندگی لوازم کشاورزی مشغول بود.
بابل به عنوان بهترین نویسنده یهودی روسی‌زبان شناخته می‌شود.
مجموعه داستان سواره‌نظام سرخ، داستان کبوترخانه من و داستان‌های اودسا از شاهکارهای زبان روسی محسوب می‌شوند.
او به زبان‌های فرانسوی، روسی، اوکراینی و ییدیش (زبان یهودیان در مرکز و شرق اروپا) تسلط داشت.
بابل اولین داستان‌هایش را به زبان فرانسه نوشت.
بابل با ماکسیم گورکی در سن‌پترزبورگ آشنا شد و با کمک او بود که توانست بعضی از داستان‌هایش را در نشریات به چاپ برساند.
بابل خود را مدیون گورکی می‌دانست و داستان کبوترخانه من را به او تقدیم کرد.

آیزاک بابل یکی از قدرتمندترین داستان‌ کوتاه‌ نویسان جهان در قرن بیستم بود. او حس تعارض درونی‌اش را از طریق قصه‌هایی پریشان‌ کننده بیان می‌کرد و از این رهگذر تعارض‌های موجود در جامعۀ‌ شوروی را برملا می‌کرد.
داستانهای او نمونه‌‌ای عالی از ادبیات روسیه در سالهای آغازین انقلاب کمونیستی شوروی است و معضلات پیش روی یک روشنفکر مدرن، یک روسی، یک اروپایی و یک یهودی که درگیرودار طغیان‌های یک آشوب اجتماعی بزرگ شده را به دقیق‌ترین شکل نشان می دهد.

وی در می ۱۹۳۹ دستگیر و در سال ۱۹۴۰ به اتهام خیانت به شوروی و جاسوسی اعدام شد.
بابل سه بار ازدواج کرد و از خود سه فرزند باقی گذاشت.
ایزاک بابل همچون اکثر روشنفکران و نویسندگان انقلاب بلشویکی روسیه دلبسته آرمان‌ها و اهداف کمونیسم بود. اما بعد از آغاز حکومت ترور و وحشت کمونیست‌ها، آنچنان سرخورده و مأیوس شد که به مخالفان آن پیوست و سرانجام به دست رژیمی که زمانی حامی‌اش بود، اعدام شد.
سال‌ها بعد در دورهٔ موسوم به استالین‌زدایی از این نویسنده اعاده حیثیت شد.
فضای داستان‌های وی سرشار از طنزی درخشان و گزنده است. آدم‌ها، مکان‌ها و اتفاقات داستان‌های وی همچون خود انقلاب، مملو از بدویت، خون و نزاع و درگیری‌اند.
از درخشان‌ترین نوشته‌های وی داستان کوتاه «گی دو موپاسان» است که در واقع ادای دینی به نویسنده فرانسوی گی دو مو پاسان است.

نگاهی به کتاب بوسه

« بوسه » نوشته ایزاک بابل، داستان کوتاهی متأثر از فضای ترس‌آمیز حکومت استالین است.
ایزاک بابل ، در داستان« بوسه » قصه مردی فریبکار با روحیه‌ای غیرانسانی و ددمنشانه را روایت می‌کند.
این ویژگی‌ها در واقع خصوصیاتی است که او به حکومت خشن استالین نسبت می‌دهد.
مرد داستان، زنی را فریب داده و بعد از گذشت مدتی، با بی‌رحمی بسیار او را رها کرده است.
شخصیت اصلی و راوی کتاب فردی نظامی است و خدمتکاری به نام سروتسف دارد.
خدمتکار به صاحب‌کار خود خبر می‌دهد که الیزابت، دختر پیرمرد، با پسر پنج ساله خود در آن‌جا زندگی می‌کند. همسر الیزابت در جنگ جهانی دوم کشته شده است.
قلم ایزاک بابل، بسیار متأثر از فضای حاکم بر زمان خود است. او از نابودی ارزش‌های اخلاقی و انسانی در دوره قدرت شوروی به حاکمیت استالین به شدت آزرده خاطر شده و از خشونت بیش از اندازه و بی‌رحمانه حکومت خشمگین و متنفر است.
او داستان بوسه را در پاسخ به این شرایط اسفناک نوشته، هنگامی که عدم امنیت در جامعه بسیار به چشم می‌خورد و اخلاقیات از بین رفته است.
شخصیت اصلی داستان، هیچ ابایی از کارهای زشت و ناپسند ندارد و برای او شرم و ندامت بی‌معنا است، درست مانند همان دیدگاهی که بابل به جامعه خود دارد.
ایزاک بابل به طور معمول در همه داستان‌های خود از ریتم سریع بهره می‌برد و این باعث می‌شود تا فاصله بین تأثیر و تأثر کوتاه‌تر و کمتر باشد و مانند فیلمی ترسناک و وحشت‌انگیز به نظر برسد.

در ایستگاه راه آهن

این کتاب طعنه‌ای آشکار به فضای دیکتاتوری و پرخشونت دوران حکومت استالین در شوروی است که آن را در قالب آدم‌ها و سربازانی سرگردان و نگران در یک ایستگاه متروک و تاریک نشان می‌دهد. از نویسنده این داستان به عنوان یکی از مهم‌ترین داستان‌نویسان ادبیات روسیه نام می‌برند.