به گزارش پایروس به نقل از اکونومیک تایمز هند، بر اساس داده‌های شرکت تحلیل تجارت نفت کپلر، ۴۶ درصد از واردات نفت هند در ماه گذشته میلادی به روسیه به اختصاص داشته است که جهشی خیره کننده از واردات کمتر از ۲ درصد قبل از حمله به اوکراین بوده است. چین نیز در سال گذشته واردات نفت خام روسیه را افزایش داده است اما هند، شریک استراتژیک آمریکاست که برای حمایت از اقتصاد روسیه وارد عمل شده است.

پس از آنکه روسیه به دلیل تحریم‌های غرب، بازار هدف عرضه نفت خود را به سوی آسیا تغییر داد این کشور با سهم ۴۰ درصدی، به بزرگترین تامین‌کننده نفت هند تبدیل شده است و پالایشگاه‌های هندی، نفت روسیه را با تخفیف خریداری می‌کنند.

سوال امروز این است که آیا این خرید آزادانه می‌تواند ادامه پیدا کند؟ زیرا تخفیف‌ها برای هند کاهش یافته اما فشار مالی بر کرملین افزایش می‌یابد و تامین منابع مالی بیش از هر زمان دیگری برای رفع تهدیدات داخلی علیه حکومت ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، مهم است.

تغییر بازار از اروپا به آسیا، تا امروز برای روسیه مناسب بوده و با عقب نشینی خریداران غربی، مسکو هنوز به دنبال بازارهای جدید است، از سوی دیگر این تجارت برای هند نیز کارآمد است، زیرا این کشور مشتاق است سوخت ارزان‌تری برای کنترل تورم داخلی تهیه کند، در ماه آوریل(فروردین)، میانگین هزینه نفت خام روسیه تحویل شده به سواحل هند ۶۸.۲۱ دلار برای هر بشکه بود در حالی که قیمت نفت عربستان به ۸۶.۹۶ دلار رسید.

«جمال قریشی» , مدیر و تحلیلگر یک شرکت نفتی در هند، درباره این مساله گفت: پالایشگاه‌های هندی از آنچه که ما فکر می‌کردیم می‌توانیم وارد کنیم، بسیار بالاتر و فراتر رفتند.

در حالی که تجزیه و تحلیل های مورد استفاده برای تعیین مصرف بهینه نفت در پالایشگاه ها، بر ترکیب نفت اورال روسیه تاکید اشاره کرده است، کارخانه های هندی برای فرآوری نفت خام داخلی هند ساخته شده اند که گوگرد کمتری نسبت به نفت روسیه دارد. بشکه های بیشتر نفت روسیه به معنای تولید نفت کوره بیشتر است، نفتی که اغلب با قیمت های کمتر فروخته می شود یا استفاده مجدد آن پرهزینه است و شرکتها مایل به انجام آن نیستند.

«راجیو آگاروال»، مدیر فنی یک شرکت هندی گفت: پالایشگاه های هندی در این مرحله به دنبال هیچ تغییری در پیکربندی برای تصفیه نفت اورال روسی نیستند. به عنوان مثال، بزرگترین پالایشگاه بمبئی، کک ندارد (واحدی که امکان فرآوری نفت خام سنگین‌تر و گوگرددار مانند روسیه را فراهم می‌کند).

آگاروال اضافه کرد: پیکربندی پالایشگاه ها بزرگترین عامل محدودکننده استفاده از نفت روسیه بوده و نکته دیگر ترس از وابستگی بیش از حد به منبع عرضه است که در صورت تشدید تحریم ها علیه روسیه ممکن است با وقفه مواجه شود.

مدیر سابق پالایشگاه های بمبئی، گفت: نفت اورال در گذشته هرگز یک نفت خام ترجیحی نسبت به نفت خاورمیانه نبوده است. اگر قیمت‌گذاری این نفت به طور پایدار مناسب باشد و پالایشگاه‌ها ملزم به فرآوری نفت اورال به عنوان نفت خام باشند، سرمایه‌گذاری بزرگی در کارخانه‌ها مورد نیاز است که ممکن است تغییر زیرساخت ها سه تا چهار سال طول بکشد.

برخلاف برخی دیگر از مشتریان روسیه، هند نیز در مقایسه با کشورهایی مانند چین، از کمبود نسبی مخازن تجاری مورد نیاز رنج می برد با این حال هند مجبور نیست از دریافت نفت روسیه عقب نشینی کند. با ترکیب انواع مختلف نفت در مخازن ذخیره، می توان برخی از ذخایر نفت خام روسیه را برای پالایشگاه هایی که در تلاش برای مصرف بیشتر هستند خوشایندتر کرد. این اقدام می تواند افزایش وارداتی را که برخی از مدیران نفتی برآورد می کنند را عملی کند و آن را بین ۲۰۰هزار تا ۴۰۰ هزار بشکه در روز افزایش دهد.

از سوی دیگر هند باید این نکته را در نظر بگیرد که تغییر درازمدت منبع تامین نفت (بر خلاف خرید در فرصت طلایی) به روابط هند با شرکای نفتی موجود، به ویژه تولیدکنندگان خاورمیانه آسیب می رساند. تا امروز، خریداران نفتی روی خریدهای فوری روسیه تمرکز کرده اند اما این موقعیت تا زمانی پاسخ می دهد که منابع عرضه فراوان باشد. اخیراً، پالایشگاه های هندی نیز در حال مذاکره برای تضمین جریان های باثبات تر از روسیه بوده اند اما پیشرفت گفت‌وگوها کند بوده است.

در ادامه این سوال مطرح می‌شود که آیا می‌توان پالایشگاه‌های دولتی هند را وادار کرد که بشکه‌های روسیه را بیشتر از آنچه تاکنون داشته‌اند، مصرف کنند؟ قریشی درباره این سوال گفت: بخش عمومی فضای بالقوه بیشتری برای این تغییرات دارد.

در حالی که روسیه از قدرت اقتصادی کمتری نسبت به گذشته برخوردار است، دهلی و مسکو روابط نزدیکی دارند که قدمت آن به دهه‌ها قبل می‌رسد و ریشه های امنیتی دارد، مسکو بزرگترین تامین کننده تسلیحات هند است.